еще одно прочтение

[gtufc]

шесть миллионов

я есть кость
ваша кость
я есть плоть
ваша плоть
эй вставайте из ямы
зовет моя песнь
и летит и парит
она дышит живет
ведь мне имя
железный народ

я есть смех
ваш я смех
я есть песнь
ваша песнь
и как будто весна
расцветает она
и летит и парит
она дышит живет
ведь мне имя
железный народ

рана я
рана всех
миллионов
шести
эй палач помни впредь
эту рану не тронь
ведь она как огонь
и пылает и жжет
ведь мне имя
железный народ

пер LL



משה טײף

“זעקס מיליאָן”

איך בּין בּײן
אײַער בּײן
איך בּין גליד
אײַער גליד
הײ, שטײט אױף פֿון די גריבּער
עס רופֿט אײַך מײַן ליד
און זי פֿלאַטערט, און שװעבּט
און זי עטעמט, און לעבּט
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש

איך בּין פֿרײד
אײַער פֿרײד
איך בּין ליד
אײַער ליד
און זי װאַקסט, און זי בּליט
װי אין פֿרילינג דער צװיט
און זי פֿלאַטערט, און שװעבּט
און זי עטעמט, און לעבּט
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש

איך בּין װוּנד
אײַער װוּנד
נײן, ניט אײנס
זעקס מיליאָן
הײ, תַּלְיָנִים, געדענקט
אָט די װוּנד רירט ניט אָן
װײַל זי גליט, װײַל זי בּריט
װײַל זי קלאַפּט אין מײַן ליד
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש