Аднойчы Анатоль Сыс (ён тады яшчэ ня быў Толікам Ганарарам) напісаў пародыю на верш з такім вось радочкам: “…А ты ня ўмела цалавацца, хаця і з гораду была”. З пародыі, якая паспела знікнуць з памяці, у мяне засталося таксама небагата:
“...Мне так карцела цалавацца,
Як дурню выстраліць з ружжа…”
Ось каб хто захаваў цалкам гэтую пародыю!
Тады б ў мяне было 12 пародый Анатоля Сыса.
А так...
Чытаць:
Ад Анатоля Сыса да Толіка Ганарара