When you fall in love
ตอนที่1สัญญาทาส
วงคัตตุนประกอบด้วยสมาชิกทั้งหกคนเป็นชายล้วน แต่ละคนจะมีเอกลักษณ์ความสามารถที่ต่างกันออกไป
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า มีความลับดำมืดซ่อนอยู่ภายใต้ความโด่งดังของวงบอยแบรนด์ชั้นนำ ความลับที่ถูกปกปิดด้วยเหตุผลส่วนตัวของหนึ่งในสมาชิก ที่แม้แต่คนอื่นๆ ในวงก็ไม่มีสิทธิ์รับรู้
หลังจากการแสดงคอนเสริต์กว่าสองชั่วโมง นักดนตรีในวงพากันลงมาจากเวทีด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า พลังงานทั้งหมดราวกับถูกใช้ไปในการแสดงบนเวทีต่อหน้าแฟนคลับ ทุกคนพากันมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปพักผ่อน หลังจากเหนื่อยจากงานมาทั้งวัน
“คาเมะ นายจะหิ้วเสื้อผ้าไปไหน มาเปลี่ยนด้วยกันทางนี้ก็ได้” โคคิหนึ่งในสมาชิกของวงร้องทักเมื่อเห็นคาเมะสมาชิกหน้าหวานประจำวงเดินหิ้วเสื้อผ้าแยกออกไปจากคนอื่นๆ
“เอ่อ พอดีฉันอยากเข้าห้องน้ำด้วยน่ะ เดี๋ยวฉันเอาไปเปลี่ยนในนั้นด้วยเลยก็ได้” คนถูกทักตอบพร้อมกับหิ้วเสื้อผ้าเดินออกไปจากห้องแต่งตัว
ขณะที่เดินออกไปคาเมะต้องเดินผ่านจินซึ่งกำลังถอดกระดุมเสื้ออยู่ข้างประตู ช่วงที่เดินผ่านคาเมะรู้สึกถึงสายตาคมกริบ จนคนถูกมองรู้สึกขนลุกชันและร้อนๆ หนาวๆ กับสายตาพิฆาตที่แสนดุดันของจิน
เขาไม่ชอบสายตาแบบนี้ของจินเลย มันเหมือนกับอีกฝ่ายกุมความลับของเขาและกำลังถือไพ่เหนือกว่าคาเมะรีบเดินจ้ำผ่านสายตาพิฆาตออกไป โดยใช้ความพยายามอย่างมากที่จะบังคับขาของตัวเองไม่ให้สั่นจนหมดแรงเดิน
*****
รถตู้จอดหน้าบ้านขนาดใหญ่ หนึ่งในทรัพย์สินของบริษัทจอนห์นี่เอนเตอร์เทนเมนต์ซึ่งเป็นต้นสังกัดของวงคัตตุน เนื่องจากทางต้นสังกัดต้องการให้สมาชิกทุกคนในวงสนิทสนมเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันจึงจัดให้สมาชิกทุกคนต้องมาอยู่รวมกันในบ้านหลังนี้
ไม่ใช่แค่เพียงอยู่ร่วมบ้านกันเท่านั้น เพื่อความสนิทสนมมากขึ้น ทางต้นสังกัดจัดให้สมาชิกในวงพักอยู่กันเป็นคู่ และไม่ทราบว่าเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางไหนทื่คนที่พักร่วมห้องกับคาเมะต้องเป็นจิน
“นายยังไม่ไปอาบน้ำอีกเหรอเมะ” เสียงทักที่ดังจากด้านหลัง ทำให้คนที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ อยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือข้างเตียงถึงกับสะดุ้ง แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งมากกว่าเดิมเมื่อหันมาเห็นคนข้างหลัง
จินนุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียว กำลังใช้อีกมือหนึ่งขยี้ผมที่ยังคงหมาดๆ หยาดน้ำยังเกาะพราวเต็มแผงอกเป็นภาพที่คาเมะเห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนีพร้อมกับสีหน้าแดงก่ำ กับการแต่งกายไม่เรียบร้อยของรูมเมท
‘ไอ้บ้าจิน แต่งตัวให้มิดชิดกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้ นุ่งผ้าเช็ดตัวตัวเดียวเดินโทงโทงอย่างนี้ หากมันหลุดผลั๊วะ ออกมาล่ะ ฉันก็ตาเป็นกุ้งยิงกันพอดี’ คาเมะแช่งชักหักกระดูกเพื่อนร่วมห้องในใจ พร้อมกับใบหน้าร้อนผ่าวและแดงก่ำยิ่งกว่าลูกตำลึงสุก
“ทำไมนายต้องหน้าแดงด้วยล่ะ ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้”
คำถามของอีกฝ่ายทำให้คาเมะอดส่งสายตาค้อนขวับใส่คนพูดไม่ได้ สายตานั้นทำให้จินถึงกับหลุดปากหัวเราะออกมา
“ดูนายสิค้อนอย่างกับเป็นผู้หญิงเลย”
คำพูดของจินทำให้คาเมะหน้าเผือดสี ก่อนจะผุดลุกจากเก้าอี้ทันที กิริยาตอบสนองที่รุนแรงกับคำพูด
ของเขาทำให้จินเริ่มสงสัยอะไรบางอย่างขึ้นมา
คาเมะเดินหนีผ่านจินอย่างรวดเร็ว แต่จินอาศัยความไวคว้าแขนของอีกฝ่ายเอาไว้ทัน
“ฉันพูดแค่นี้ นายโกรธจนต้องเดินหนีเลยหรือไง”
คนถูกรั้งหันมาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะตอบออกมา
“ฉันจะไปอาบน้ำ นายปล่อยฉันได้หรือยัง” คำตอบของคาเมะทำให้จินยอมปล่อยมือออกจากต้นแขนของอีกฝ่ายแต่โดยดี
*****
คาเมะนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอุ่นด้วยอาการผ่อนคลาย ใบหน้าของเขาอาบไปด้วยรอยยิ้มเพราะความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้ยังไม่มีใครจับได้ หลายครั้งที่จินจับตามองเขาด้วยท่าทีสงสัย แต่อีกฝ่ายก็ไม่เคยล่วงรู้ความลับที่เขาเก็บซ่อนเอาไว้
ขณะที่คาเมะกำลังนอนทอดอารมณ์อย่างสบายใจอยู่นั้นเอง เจ้าตัวต้องกรีดร้องออกมาสุดเสียงกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน เมื่อประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดพลั๊วะพร้อมกับแขกไม่ได้รับเชิญเดินตรงเข้ามา ด้วยเสียหน้าเรียบเฉย
“คาเมะนี่นาย...” ผู้มาเยือนอุทานส่งผลให้คาเมะสะดุ้งสุดตัว ตะโกนไล่อีกฝ่ายทันที
“เฮ้ย! นายเข้ามาทำไมออกไปเดี๋ยวนี้นะ”
เป็นความผิดพลาดของเขาเองที่ลืมล็อคประตูห้องน้ำ คาเมะรีบเอามือปิดหน้าอก พร้อมกับคู้ตัวงอเข่าลงแนบอ่างอาบน้ำให้มากที่สุด แต่น้ำที่ใสแจ๋วราวกับกระจกมีหรือจะปิดบังอะไรได้มิด ผิวขาวผ่องของคาเมะจึงถูกเปิดเผยกับผู้บุกรุกความเป็นส่วนตัว
จินตาโตกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า ในที่สุดเขาก็พิสูจน์ข้อสงสัยที่ค้างคาอยู่ในใจได้สำเร็จ หลังจากที่เขาเฝ้าสังเกตพฤติกรรมแปลกประหลาดของเพื่อนร่วมห้องมานาน ในที่สุดเขาก็ล่วงรู้ถึงความลับสุดยอดของคาเมะ
เมื่อพิสูจน์ความจริงได้แล้ว จินรีบเบือนหน้าหนีพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้กับอีกฝ่ายที่ยังคงขดตัวแช่อยู่ในน้ำไม่กล้าขึ้นมาเผชิญหน้ากัน
“แต่งตัวซะคาเมะ นายกับฉันมีเรื่องต้องคุยกันยาว”
พูดจบคนมาเยือนก็เดินออกไปจากห้องน้ำด้วยน้ำเสียงเย็นชา ท่าทางหมอนั่นจะโกรธมากเมื่อรู้ความลับของเขาเข้าอย่างตำตา คาเมะรีบขึ้นจากน้ำแต่งตัวด้วยมืออันสั่นเทา ความลับที่เขาปกปิดมานานถูกจินจับได้แล้ว แล้วหมอนั่นจะไปบอกทุกคนในวงว่าเขา...หรือเปล่าเนี่ย
ได้โปรดเถอะจิน นายช่วยเก็บความลับของฉันไว้ด้วย หากทุกคนรู้ความลับของฉัน ฉันคงไม่ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุนอีก ได้โปรดเถอะจิน อนาคตของฉันอยู่ในมือนายแล้วนะ
การอ้อนวอนคนอย่างจินให้ช่วยเก็บรักษาความลับของเขา เปรียบเสมือนการเข้าไปเป็นลูกไก่ในกำมือของหมาป่า ที่เสี่ยงต่อการถูกหมาป่ากัดกินเมื่อไหร่ก็ได้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกใดอีกนอกจากขอความช่วยเหลืออีกฝ่ายเท่านั้น
อนาคตของวงคัตตุนจะมีฉันอยู่หรือไม่ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของนายแล้วล่ะจิน
*****
“เมื่อกี้นายเห็นหมดแล้วใช่ไหม?” เมื่อแต่งตัวเสร็จ คาเมะรีบเอ่ยถามจินด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา จะไม่ให้เขาสั่นได้อย่างไรล่ะ เมื่อจินตีหน้ายักษ์รอขย้ำคอเขาอยู่บนเตียงนอน
ยักษ์หน้าตายพยักหน้าลงเป็นคำตอบ หน้าของคาเมะแดงก่ำ คนบ้าอะไร เราก็รู้หรอกว่าเขาเห็น แต่แกล้งบอกว่าไม่เห็นให้เราสบายใจหน่อยก็ไม่ได้ ถึงจะหมั่นไส้อีกฝ่ายแต่เมื่อกำลังจะขอความช่วยเหลือจากจิน คาเมะจึงต้องกลืนคำต่อว่าไว้ในคอ ก่อนจะรีบเอ่ยปากขอโทษเพื่อง้องอนยักษ์หน้าตาย
“ฉันขอโทษที่หลอกลวงนาย”
“ทำไมนายต้องโกหกทุกคนอย่างนี้ด้วย” อีกฝ่ายก็ถามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฉันอยากเป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุน ฉันเลยต้องโกหกทุกคนแบบนี้” คาเมะตัดสินใจสารภาพความจริงกับจิน เพื่อว่าการเล่าความจริงทั้งหมดให้อีกฝ่ายได้รับรู้ อาจทำให้จินเข้าใจเขามากขึ้น
แต่ความจริงที่เขาบอกจินไปนั้น เป็นจริงเพียงแค่ส่วนหนึ่ง อีกเหตุผลหนึ่งที่เขาเข้ามาอยู่ในวงคัตตุนคือ เมื่อสองปีก่อนตอนเข้ามาออดิชั่น เขาได้ฟังเสียงร้องอันทรงพลังของจิน เสียงของอีกฝ่ายทำให้เขาหลงเสน่ห์และอยากทำความรู้จักกับอีกฝ่าย เมื่อรู้ว่าจินผ่านการคัดเลือกให้มาเป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุน ทำให้เขายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะเข้ามาร่วมวงกับจิน
และเขาทำมันได้สำเร็จ ในที่สุด เขาก็ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกวงเดียวกับจิน
คนหน้าตายส่ายหน้ากับคำตอบทีได้รับ คาเมะทำไมถึงทำอะไรที่กล้าบ้าบิ่นเช่นนี้ คนอื่นคงไม่มีใครกล้าทำอะไรเหมือนคนตรงหน้าเขาอีกแล้ว
“ฉันขอร้องล่ะจิน ไหน ๆนายก็รู้ความลับของฉันแล้ว ฉันขอให้นายช่วยปิดเป็นความลับได้ไหม” คนถือไพ่ต่ำกว่าพยายามเว้าวอนอีกฝ่ายให้เห็นใจตน
จินเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนที่จะค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสายตาเจ้าเล่ห์ชนิดที่คนถูกมองจะต้องขนลุกด้วยความสยดสยอง
“ก็ได้ฉันจะช่วยปิดเรื่องที่นายเป็นผู้หญิงปลอมตัวเข้ามาอยู่ในวงก็ได้ แต่แลกกับการที่นายจะต้องมาเป็นทาสรับใช้ของฉันตลอด 24 ชั่วโมง”
ข้อต่อรองของจินทำให้คาเมะหน้าเผือดสี เจ้าจินมีแผนอะไรอีกเนี่ย ดูจากสายตาวิบวับเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของอีกฝ่ายแล้ว ช่างไม่น่าไว้ใจจริงเลยๆ แล้วอนาคตของเขาจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย
“ว่าไงเมะ นายจะว่ายังไงกับข้อเสนอของฉัน” จินถามย้ำพร้อมรอยยิ้มที่เปรียบเสมือนรอยยิ้มของจ้าวปีศาจ
“ฉัน...ตกลง” เมื่อไม่มีทางเลือกคาเมะจำใจให้คำตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
โอ้ คุณพระคุณเจ้าช่วย นี่เธอทำสัญญากับจ้าวปีศาจตรงหน้าไปเรียบร้อยแล้วหรือนี่ ต่อไปนี้ชีวิตของเธอต้องไม่สงบสุขอีกต่อไปแน่ เธอต้องถูกเจ้าปีศาจร้ายนั่นโขกสับจนตายแน่ ใครก็ได้ช่วยฉันที
จินฉีกยิ้มกว้างเมื่อได้รับคำตอบที่ต้องการ ต่อไปนี้ชีวิตเขาจะเต็มไปด้วยรสชาติและสีสัน ไม่มีคำว่าเบื่ออีกต่อไป ในเมื่อเขาได้ของเล่นใหม่ที่แสนจะถูกใจที่ชื่อ คาเมะ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
รียาขอฝากเนื้อฝากตัวกับฟิคนักร้องวงบอยแบรนด์นะคะ ติดตามชมเเร่องราวความรักสนุกๆ ของพวกเขากันได้เลยค่ะ
วงคัตตุนประกอบด้วยสมาชิกทั้งหกคนเป็นชายล้วน แต่ละคนจะมีเอกลักษณ์ความสามารถที่ต่างกันออกไป
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า มีความลับดำมืดซ่อนอยู่ภายใต้ความโด่งดังของวงบอยแบรนด์ชั้นนำ ความลับที่ถูกปกปิดด้วยเหตุผลส่วนตัวของหนึ่งในสมาชิก ที่แม้แต่คนอื่นๆ ในวงก็ไม่มีสิทธิ์รับรู้
หลังจากการแสดงคอนเสริต์กว่าสองชั่วโมง นักดนตรีในวงพากันลงมาจากเวทีด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า พลังงานทั้งหมดราวกับถูกใช้ไปในการแสดงบนเวทีต่อหน้าแฟนคลับ ทุกคนพากันมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปพักผ่อน หลังจากเหนื่อยจากงานมาทั้งวัน
“คาเมะ นายจะหิ้วเสื้อผ้าไปไหน มาเปลี่ยนด้วยกันทางนี้ก็ได้” โคคิหนึ่งในสมาชิกของวงร้องทักเมื่อเห็นคาเมะสมาชิกหน้าหวานประจำวงเดินหิ้วเสื้อผ้าแยกออกไปจากคนอื่นๆ
“เอ่อ พอดีฉันอยากเข้าห้องน้ำด้วยน่ะ เดี๋ยวฉันเอาไปเปลี่ยนในนั้นด้วยเลยก็ได้” คนถูกทักตอบพร้อมกับหิ้วเสื้อผ้าเดินออกไปจากห้องแต่งตัว
ขณะที่เดินออกไปคาเมะต้องเดินผ่านจินซึ่งกำลังถอดกระดุมเสื้ออยู่ข้างประตู ช่วงที่เดินผ่านคาเมะรู้สึกถึงสายตาคมกริบ จนคนถูกมองรู้สึกขนลุกชันและร้อนๆ หนาวๆ กับสายตาพิฆาตที่แสนดุดันของจิน
เขาไม่ชอบสายตาแบบนี้ของจินเลย มันเหมือนกับอีกฝ่ายกุมความลับของเขาและกำลังถือไพ่เหนือกว่าคาเมะรีบเดินจ้ำผ่านสายตาพิฆาตออกไป โดยใช้ความพยายามอย่างมากที่จะบังคับขาของตัวเองไม่ให้สั่นจนหมดแรงเดิน
*****
รถตู้จอดหน้าบ้านขนาดใหญ่ หนึ่งในทรัพย์สินของบริษัทจอนห์นี่เอนเตอร์เทนเมนต์ซึ่งเป็นต้นสังกัดของวงคัตตุน เนื่องจากทางต้นสังกัดต้องการให้สมาชิกทุกคนในวงสนิทสนมเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันจึงจัดให้สมาชิกทุกคนต้องมาอยู่รวมกันในบ้านหลังนี้
ไม่ใช่แค่เพียงอยู่ร่วมบ้านกันเท่านั้น เพื่อความสนิทสนมมากขึ้น ทางต้นสังกัดจัดให้สมาชิกในวงพักอยู่กันเป็นคู่ และไม่ทราบว่าเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางไหนทื่คนที่พักร่วมห้องกับคาเมะต้องเป็นจิน
“นายยังไม่ไปอาบน้ำอีกเหรอเมะ” เสียงทักที่ดังจากด้านหลัง ทำให้คนที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ อยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือข้างเตียงถึงกับสะดุ้ง แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งมากกว่าเดิมเมื่อหันมาเห็นคนข้างหลัง
จินนุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียว กำลังใช้อีกมือหนึ่งขยี้ผมที่ยังคงหมาดๆ หยาดน้ำยังเกาะพราวเต็มแผงอกเป็นภาพที่คาเมะเห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนีพร้อมกับสีหน้าแดงก่ำ กับการแต่งกายไม่เรียบร้อยของรูมเมท
‘ไอ้บ้าจิน แต่งตัวให้มิดชิดกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้ นุ่งผ้าเช็ดตัวตัวเดียวเดินโทงโทงอย่างนี้ หากมันหลุดผลั๊วะ ออกมาล่ะ ฉันก็ตาเป็นกุ้งยิงกันพอดี’ คาเมะแช่งชักหักกระดูกเพื่อนร่วมห้องในใจ พร้อมกับใบหน้าร้อนผ่าวและแดงก่ำยิ่งกว่าลูกตำลึงสุก
“ทำไมนายต้องหน้าแดงด้วยล่ะ ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้”
คำถามของอีกฝ่ายทำให้คาเมะอดส่งสายตาค้อนขวับใส่คนพูดไม่ได้ สายตานั้นทำให้จินถึงกับหลุดปากหัวเราะออกมา
“ดูนายสิค้อนอย่างกับเป็นผู้หญิงเลย”
คำพูดของจินทำให้คาเมะหน้าเผือดสี ก่อนจะผุดลุกจากเก้าอี้ทันที กิริยาตอบสนองที่รุนแรงกับคำพูด
ของเขาทำให้จินเริ่มสงสัยอะไรบางอย่างขึ้นมา
คาเมะเดินหนีผ่านจินอย่างรวดเร็ว แต่จินอาศัยความไวคว้าแขนของอีกฝ่ายเอาไว้ทัน
“ฉันพูดแค่นี้ นายโกรธจนต้องเดินหนีเลยหรือไง”
คนถูกรั้งหันมาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะตอบออกมา
“ฉันจะไปอาบน้ำ นายปล่อยฉันได้หรือยัง” คำตอบของคาเมะทำให้จินยอมปล่อยมือออกจากต้นแขนของอีกฝ่ายแต่โดยดี
*****
คาเมะนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอุ่นด้วยอาการผ่อนคลาย ใบหน้าของเขาอาบไปด้วยรอยยิ้มเพราะความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้ยังไม่มีใครจับได้ หลายครั้งที่จินจับตามองเขาด้วยท่าทีสงสัย แต่อีกฝ่ายก็ไม่เคยล่วงรู้ความลับที่เขาเก็บซ่อนเอาไว้
ขณะที่คาเมะกำลังนอนทอดอารมณ์อย่างสบายใจอยู่นั้นเอง เจ้าตัวต้องกรีดร้องออกมาสุดเสียงกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน เมื่อประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดพลั๊วะพร้อมกับแขกไม่ได้รับเชิญเดินตรงเข้ามา ด้วยเสียหน้าเรียบเฉย
“คาเมะนี่นาย...” ผู้มาเยือนอุทานส่งผลให้คาเมะสะดุ้งสุดตัว ตะโกนไล่อีกฝ่ายทันที
“เฮ้ย! นายเข้ามาทำไมออกไปเดี๋ยวนี้นะ”
เป็นความผิดพลาดของเขาเองที่ลืมล็อคประตูห้องน้ำ คาเมะรีบเอามือปิดหน้าอก พร้อมกับคู้ตัวงอเข่าลงแนบอ่างอาบน้ำให้มากที่สุด แต่น้ำที่ใสแจ๋วราวกับกระจกมีหรือจะปิดบังอะไรได้มิด ผิวขาวผ่องของคาเมะจึงถูกเปิดเผยกับผู้บุกรุกความเป็นส่วนตัว
จินตาโตกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า ในที่สุดเขาก็พิสูจน์ข้อสงสัยที่ค้างคาอยู่ในใจได้สำเร็จ หลังจากที่เขาเฝ้าสังเกตพฤติกรรมแปลกประหลาดของเพื่อนร่วมห้องมานาน ในที่สุดเขาก็ล่วงรู้ถึงความลับสุดยอดของคาเมะ
เมื่อพิสูจน์ความจริงได้แล้ว จินรีบเบือนหน้าหนีพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้กับอีกฝ่ายที่ยังคงขดตัวแช่อยู่ในน้ำไม่กล้าขึ้นมาเผชิญหน้ากัน
“แต่งตัวซะคาเมะ นายกับฉันมีเรื่องต้องคุยกันยาว”
พูดจบคนมาเยือนก็เดินออกไปจากห้องน้ำด้วยน้ำเสียงเย็นชา ท่าทางหมอนั่นจะโกรธมากเมื่อรู้ความลับของเขาเข้าอย่างตำตา คาเมะรีบขึ้นจากน้ำแต่งตัวด้วยมืออันสั่นเทา ความลับที่เขาปกปิดมานานถูกจินจับได้แล้ว แล้วหมอนั่นจะไปบอกทุกคนในวงว่าเขา...หรือเปล่าเนี่ย
ได้โปรดเถอะจิน นายช่วยเก็บความลับของฉันไว้ด้วย หากทุกคนรู้ความลับของฉัน ฉันคงไม่ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุนอีก ได้โปรดเถอะจิน อนาคตของฉันอยู่ในมือนายแล้วนะ
การอ้อนวอนคนอย่างจินให้ช่วยเก็บรักษาความลับของเขา เปรียบเสมือนการเข้าไปเป็นลูกไก่ในกำมือของหมาป่า ที่เสี่ยงต่อการถูกหมาป่ากัดกินเมื่อไหร่ก็ได้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกใดอีกนอกจากขอความช่วยเหลืออีกฝ่ายเท่านั้น
อนาคตของวงคัตตุนจะมีฉันอยู่หรือไม่ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของนายแล้วล่ะจิน
*****
“เมื่อกี้นายเห็นหมดแล้วใช่ไหม?” เมื่อแต่งตัวเสร็จ คาเมะรีบเอ่ยถามจินด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา จะไม่ให้เขาสั่นได้อย่างไรล่ะ เมื่อจินตีหน้ายักษ์รอขย้ำคอเขาอยู่บนเตียงนอน
ยักษ์หน้าตายพยักหน้าลงเป็นคำตอบ หน้าของคาเมะแดงก่ำ คนบ้าอะไร เราก็รู้หรอกว่าเขาเห็น แต่แกล้งบอกว่าไม่เห็นให้เราสบายใจหน่อยก็ไม่ได้ ถึงจะหมั่นไส้อีกฝ่ายแต่เมื่อกำลังจะขอความช่วยเหลือจากจิน คาเมะจึงต้องกลืนคำต่อว่าไว้ในคอ ก่อนจะรีบเอ่ยปากขอโทษเพื่อง้องอนยักษ์หน้าตาย
“ฉันขอโทษที่หลอกลวงนาย”
“ทำไมนายต้องโกหกทุกคนอย่างนี้ด้วย” อีกฝ่ายก็ถามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฉันอยากเป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุน ฉันเลยต้องโกหกทุกคนแบบนี้” คาเมะตัดสินใจสารภาพความจริงกับจิน เพื่อว่าการเล่าความจริงทั้งหมดให้อีกฝ่ายได้รับรู้ อาจทำให้จินเข้าใจเขามากขึ้น
แต่ความจริงที่เขาบอกจินไปนั้น เป็นจริงเพียงแค่ส่วนหนึ่ง อีกเหตุผลหนึ่งที่เขาเข้ามาอยู่ในวงคัตตุนคือ เมื่อสองปีก่อนตอนเข้ามาออดิชั่น เขาได้ฟังเสียงร้องอันทรงพลังของจิน เสียงของอีกฝ่ายทำให้เขาหลงเสน่ห์และอยากทำความรู้จักกับอีกฝ่าย เมื่อรู้ว่าจินผ่านการคัดเลือกให้มาเป็นหนึ่งในสมาชิกวงคัตตุน ทำให้เขายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะเข้ามาร่วมวงกับจิน
และเขาทำมันได้สำเร็จ ในที่สุด เขาก็ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกวงเดียวกับจิน
คนหน้าตายส่ายหน้ากับคำตอบทีได้รับ คาเมะทำไมถึงทำอะไรที่กล้าบ้าบิ่นเช่นนี้ คนอื่นคงไม่มีใครกล้าทำอะไรเหมือนคนตรงหน้าเขาอีกแล้ว
“ฉันขอร้องล่ะจิน ไหน ๆนายก็รู้ความลับของฉันแล้ว ฉันขอให้นายช่วยปิดเป็นความลับได้ไหม” คนถือไพ่ต่ำกว่าพยายามเว้าวอนอีกฝ่ายให้เห็นใจตน
จินเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนที่จะค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสายตาเจ้าเล่ห์ชนิดที่คนถูกมองจะต้องขนลุกด้วยความสยดสยอง
“ก็ได้ฉันจะช่วยปิดเรื่องที่นายเป็นผู้หญิงปลอมตัวเข้ามาอยู่ในวงก็ได้ แต่แลกกับการที่นายจะต้องมาเป็นทาสรับใช้ของฉันตลอด 24 ชั่วโมง”
ข้อต่อรองของจินทำให้คาเมะหน้าเผือดสี เจ้าจินมีแผนอะไรอีกเนี่ย ดูจากสายตาวิบวับเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของอีกฝ่ายแล้ว ช่างไม่น่าไว้ใจจริงเลยๆ แล้วอนาคตของเขาจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย
“ว่าไงเมะ นายจะว่ายังไงกับข้อเสนอของฉัน” จินถามย้ำพร้อมรอยยิ้มที่เปรียบเสมือนรอยยิ้มของจ้าวปีศาจ
“ฉัน...ตกลง” เมื่อไม่มีทางเลือกคาเมะจำใจให้คำตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
โอ้ คุณพระคุณเจ้าช่วย นี่เธอทำสัญญากับจ้าวปีศาจตรงหน้าไปเรียบร้อยแล้วหรือนี่ ต่อไปนี้ชีวิตของเธอต้องไม่สงบสุขอีกต่อไปแน่ เธอต้องถูกเจ้าปีศาจร้ายนั่นโขกสับจนตายแน่ ใครก็ได้ช่วยฉันที
จินฉีกยิ้มกว้างเมื่อได้รับคำตอบที่ต้องการ ต่อไปนี้ชีวิตเขาจะเต็มไปด้วยรสชาติและสีสัน ไม่มีคำว่าเบื่ออีกต่อไป ในเมื่อเขาได้ของเล่นใหม่ที่แสนจะถูกใจที่ชื่อ คาเมะ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
รียาขอฝากเนื้อฝากตัวกับฟิคนักร้องวงบอยแบรนด์นะคะ ติดตามชมเเร่องราวความรักสนุกๆ ของพวกเขากันได้เลยค่ะ