Са святам, мілыя дзяўчаты!

[razgovorka]

Вось сення раніца проста зіхаціць сонечнымі промнямі...
Хаця за вакном і мароз, але так цудоўна там... на вуліцы....
Для мяне Восьмае сакавіка ніколі не было нейкім чароўным святам, як, напрыклад, Новы год у дзяцістве. 
Заўважце, на гэтым свецкім свяце ўжо  няма чароўнага героя, няма загадкі. 
Але ёсць постаці жанчыны і дзяўчыны.
І гэта прыгожа. 
І гэта па-веснавому. 
 Я вельмі радая, што ў гэтым годзе я маю стасункі з гэтымі цудоўнымі людзьмі:

• Марынай Капарыхай,
• Настачкай Кухарэнкай,
• Воляй Куваевай,
• Воляй Ермалаевай,
• Вікай Сцяпановіч,
• Надзеяй Прошынай,
• Надзеяй Клемянценак,
• Надзеяй Чарапан, 
• Кацяй Царык, 
• Наталляй Пазняк,
• Вікай Бондаравай,
• Таццянай Тарасенкай,
• маёй "прапажай" Кацяй Баглай, 
• Гражынай Чэславаўнай Паўлоўскай,
• Янай Грыцкевіч,
• Галяй Анісімавай, 
• Ганнай Андруковіч,
• Наталляй Галавач,
• Ірай Глушэц,
• Галяй Друк,
• Ленай Лосевай,
• Юляй Ліцвінавай,
• Веранікай Буслюк.

Мне сапраўды з вамі вельмі хораша. Дзякую. І яшчэ раз з вясною.




Михаил Звездинский - Очарована, околдована
Очарована, околдована
С ветром в поле когда-то обвенчана
Вся ты словно в оковы закована
Драгоценная ты моя женщина
Ни веселая, ни печальная
Словно с темного неба сошедшая
Ты и песнь моя обручальная
И звезда ты моя сумашедшая

Я склонюсь над твоими коленями
Обмниму их с неистовой силою
И слезами и стихотворениями
Обожгу тебя горькую, милую

Что прибавится - не убавится
Что не сбудется - позабудется
Отчего же ты плачешь, красавица
Или мне это только чудится

Очарована, околдована
С ветром в поле когда-то обвенчана
Вся ты словно в оковы закована
Драгоценная ты моя женщина

(Н. Заболоцкий)