(no subject)
***It rained last night. Pero konti lang. But I'm sure napangiti ang mga halaman sa saya. At dahil umulan ng konti, uminit naman ng sobra lalo. Nagbibihis na ako for work kaya I decided to turn off the aircon, aba aba aba, kamukat mukat mo eh tigmak na ako ng sangkapawisan. Parang sinuot ko lang yung polo ko para gawing basahan ng pawis. Sana umulan pa ulit. Kailangang kailangan na naten ng ulan. Sabi sa news kanina, magmumura ulit ang kuryente pag me tubig na ulit.
***Me buhok nako ulit!! Nagagamitan ko na ng hair gel hehehe.
***I got home pretty early today. 7:30am pa lang nakahanda nakong umuwi. Me mga pending work pa, pero pwede naman yun tapusin mamaya. I was able to close all scheduled interviews for today. Sa 25 agents na nasa listahan ko, 3 lang ang hindi pumasa. I was also able to coach the agents from my cluster who made it to the next round of interviews. Sana naman me makapasok sa kanila. Me isa akong Team Leader na parang dinadaya yung mga monitored calls nya. My Boss called my attention, the thing is, di ko alam kung anong gagawin ko sa kanya. Mukha naman kasi syang matino mag-trabaho. At ang feedback ng previous managers nya eh efficient daw siya. Pero sa 6 months na nasa akin sya, hindi ko pa makita ni katiting na pagsilip ng word na yun sa kanya. Hindi kaya nahihiya lang sa akin?
***Naalala ko si Kiko bigla. Me re-run ang Glee sa ETC and there was this part were April (Kristin Chenoweth) and Mr. Schuester sang "One Less Bell To Answer". That was the first song that he gave me before when I posted in YM that I was in search of sad songs. He just IMed me and suggested that song. And in fairness, totoo namang sad yung song. Asan na kaya si Kiko? Masaya kaya siya ngayon? Nung isang beses nga, napadaan kami sa The Fort, I saw yung building ng Deutsche Bank. Naalala ko din sya. He told me about that kasi dati.
Huy, if you're reading this, paramdam ka sakin hehe. We can be friends, you know.