(no subject)
гэты вечар незвычайны...я адна у ложку...і не магу пазваніць...і у гэтым нешта ёсць, але вельмі шмат у гэтым няма...
і басанова і гарбата грэе мяне і засцерагае ад усялякіх непатрэбных думак...
і паміж намі усяго 150 км і цэлая гадзіна розніцы у часе...
я люблю пусты вакзал...і цемру...і мароз за вакном...
і не люблю, калі ніхто не піша і не чуе мяне, а так часта статусы - гэта крык, толькі не зараз....зараз гэта шэпт уначы...
успамін сэрца........
як я буду 10 дзён????? як МЫ будзем гэтыя 10 дзён
???
будзем)))) і галоўнае не разравецца((((())))))
і я асабліва востра адчуваю паеры майго горада менавіта ноччу, калі чую як лётаюць машыны, як аб'яўляюць цягнікі...калі не чую тваё дыханне побач
і басанова і гарбата грэе мяне і засцерагае ад усялякіх непатрэбных думак...
і паміж намі усяго 150 км і цэлая гадзіна розніцы у часе...
я люблю пусты вакзал...і цемру...і мароз за вакном...
і не люблю, калі ніхто не піша і не чуе мяне, а так часта статусы - гэта крык, толькі не зараз....зараз гэта шэпт уначы...
успамін сэрца........
як я буду 10 дзён????? як МЫ будзем гэтыя 10 дзён
???
будзем)))) і галоўнае не разравецца((((())))))
і я асабліва востра адчуваю паеры майго горада менавіта ноччу, калі чую як лётаюць машыны, як аб'яўляюць цягнікі...калі не чую тваё дыханне побач