(no subject)
I haven't been writing for quite a long time. But no I feel the need to write... English, Dutch, any language I prefer.
Het is makkelijk een leugenachtig, vuil spelletje te spelen met anderen. Iedereen gelooft je oprecht wanneer je zegt dat alles prima, goed gaat. Je hebt niets nodig, je doet het prima, al je dagelijkse activiteiten voer je uit als een robot, maar intussen is alles waarnaar je verlangt, dat het bloed uit je blanke armen stroomt. Dat het bloed alles overvloeit. Alles.
Fear is odd and depressing. Sometimes it feeds you, sometimes it starves you. Feelings are hard to feel and to understand. I can feel it now, when night is sneaking trough the borders of the source of my feelings. And it's killing me this time... starving a person who once was a little girl. A little girl. Afraid of everything, still having her childish fears.
Was het mijn schuld? Ik geloof nu van wel. Hij zij het ook... ik dacht het al, maar toen was het makkelijker om haar de schuld te geven. Nu weet ik dat het mijn eigen schuld is. Ik heb hem iets aangedaan, hij mij niet.
I could take pills you know, I could buy them. I could buy knives, but I do not have enough money now. In the worst case I could steal them. But I don't do it. I don't. I'm quiting with it! Ain't I?
I'm not stopping... I can't.
I need every single drop of blood.
I need to force my blood out of my veins.
Let it bleed... forever.
Sorry
I'm so sorry, for every word I've ever said or written. I'm a big lie, a big nothing.
Het is makkelijk een leugenachtig, vuil spelletje te spelen met anderen. Iedereen gelooft je oprecht wanneer je zegt dat alles prima, goed gaat. Je hebt niets nodig, je doet het prima, al je dagelijkse activiteiten voer je uit als een robot, maar intussen is alles waarnaar je verlangt, dat het bloed uit je blanke armen stroomt. Dat het bloed alles overvloeit. Alles.
Fear is odd and depressing. Sometimes it feeds you, sometimes it starves you. Feelings are hard to feel and to understand. I can feel it now, when night is sneaking trough the borders of the source of my feelings. And it's killing me this time... starving a person who once was a little girl. A little girl. Afraid of everything, still having her childish fears.
Was het mijn schuld? Ik geloof nu van wel. Hij zij het ook... ik dacht het al, maar toen was het makkelijker om haar de schuld te geven. Nu weet ik dat het mijn eigen schuld is. Ik heb hem iets aangedaan, hij mij niet.
I could take pills you know, I could buy them. I could buy knives, but I do not have enough money now. In the worst case I could steal them. But I don't do it. I don't. I'm quiting with it! Ain't I?
I'm not stopping... I can't.
I need every single drop of blood.
I need to force my blood out of my veins.
Let it bleed... forever.
Sorry
I'm so sorry, for every word I've ever said or written. I'm a big lie, a big nothing.