(no subject)
* * *
І гэты свет, ахоплены няшчасцем,
Сябе паставіць на калені
І стане сам сваім распяццем
І Ўваскрашэннем.
А можа так яно і застанецца
Стаяць ілюзіяй заклятай
І ўжо ніколі не прачнецца
Чалавек распяты.
А можа ўсё ўжо збылося
Што нам прарочылі Дзяды
Любоўю неба залілося
З валадарствам ўнутры.
А можа іншага і не было:
І боль, і сон, і цішыня -
Заўсёды чыстае святло,
Заўсёды Вышыня.
