(no subject)

Mar 07, 2010 20:45

 - Гэтыя жанчыны, якія кветкі, водарныя і завабныя… Якія - звонкагалосыя, якія - 
вясна бязважкая раўчукамі празрыстымі разліваецца. А мы, Ір, іншыя. У нас галасы, чуеш, нізкія па гучанні.
- Непаўнавартаснай і грубай я побач пачуваюся…
- І я таксама… Але ж мы, адчуваю, хоць і не водарныя гэткія, але - яблыкі ў 
жніўні.  

Іра, людзі

Previous post Next post
Up