Белорусские горы
Брест, 21 января 2021
Белым снегам замятае
Вецер чорныя палі,
Нібы вопратку ўздзявае
Шыр прасторная зямлі.
Мяккі снег лятае пухам,
I канца яму няма,
I нясе сярдзітым духам,
Дзікім сіверам зіма.
Зачыняйце шчыльна хату,
Каб не дзьмулі халады,
На акно пляціце мату,
Каб не клаў мароз сляды.
Даставайце з вышак сані -
Гайда сцежкі праціраць
I па белым акіяне
Ўдоўж і ўпоперак гуляць!
Ды кладзіце рукавіцы -
Дзе з марозам жартаваць!
Рады белай мы зіміцы,
Рады з ёю ваяваць.
Гэй вы, коні, гэй, малыя!
Што заснулі? Весялей!
Гэй, ускочку, залатыя!
Варушыцеся жывей!
Якуб Колас (1882-1956).
Стихотворение «Зима» написано в 1909 году. Здесь хороший, практически дословный, современный перевод на русский язык от Славы Дружинина.
А на заглавном фото - облака на закате.