Vage weken, ik denk dat dat wel de juiste beschrijving is. De begrafenis was totaal in mijn tantes stijl. De dominee die dienst leidde, was een goede kennis van mijn tante. Hij vertelde tijdens de dienst opeens dat ze naar Char zou zijn geweest en dat dat een teleurstellende ervaring was voor haar. Daar wist ik tot mijn verbazing helemaal niets
(
Read more... )
- Mensen staan niet open voor het paranormale.
- De wetenschap is te beperkt om dit binnen te vatten.
- De mens is te beperkt om iets dergelijks te kunnen bevatten.
- Dat de "paranormale" iets zegt dat hij nooit had kunnen weten, is bewijs genoeg.
Ik heb op het moment mijn boek The God Delusion van prominent atheïst en belangrijk evolutiebioloog Richard Dawkins niet bij de hand, maar hij zegt hierin ongeveer het volgende:
Ik ben eens naar een voorstelling geweest van een beroemd goochelaar. Tijdens deze show vertoonde deze man een truc die ik niet kon bevatten. Ik heb decennia lang allerlei vormen van wetenschap geweest, ben al jaren professor in de biologie en nog kon ik het niet bevatten. Er leek geen enkele verklaring voor te zijn.
Mijn gedachte hierover was: Ik ben niet genoeg met dit fenomeen bekend om het te verklaren. Dat moet ik dan ook niet proberen te doen. Wanneer je iets niet kunt verklaren, is dit dan een reden om naar de grote geest in de lucht te grijpen om toch maar een antwoord te krijgen? Als iets niet door mensenwerk mogelijk lijkt, moeten we dan maar naar een "hogere macht" wijzen?
Nee. Dat je iets niet begrijpt, betekent niet dat iets onmogelijk is. Dat je iets niet bevat, betekent niet dat er geen logische, wetenschappelijke verklaring voor is. Het probleem ligt bij jezelf. Jij kunt iets niet bevatten en grijpt daarom naar bovennatuurlijke verklaringen, uit onvrede met je onbegrip. Als men simpelweg kon accepteren dat sommige kennis niet direct te achterhalen is, zou dergelijk giswerk het logische, wetenschappelijke debat niet continu vervuilen met volledig ongefundeerde sprookjesverhalen.
Ik kan mij hier volledig bij aansluiten. Wellicht heb ik het iets te kort beschreven, dus wanneer er commentaar op is, hoor ik het graag.
Reply
Reply
Reply
Ik kan overigens boeken als Science: Good, Bad, and Bogus (Martin Gardner) zeer aanraden.
Reply
Richard Dawkins - The God Delusion (HET standaardwerk), The Blind Watchmaker, e.a.
Daniel Dennett - Breaking the Spell: Religion as a natural Phenomenon
A.C. Grayling - Against All Gods: Six Polemics on Religion and an Essay on Kindness
Daniel Harbour - An Intelligent Person’s Guide to Atheism
Sam Harris - The End of Faith, Letter to a Christian Nation (kort essay, mooie introductie)
Christopher Hitchens - The Portable Atheist, God is Not Great: How Religion Spoils Everything
Bertrand Russel - Why I Am not a Christian (ook mooie korte introductie), What I Believe
Victor Stenger - God: The Failed Hypothesis
Reply
The Blind Watchmaker was mijn eerste Dawkins, en is misschien wel het boek wat mij het laatste duwtje van "er zal misschien wel iets zijn" tot "waar dan?" gegeven heeft.
De andere boeken die je noemt ken ik (tot nu toe ;) alleen van naam.
Overigens heeft ook Douglas Adams (Hitchhikers Guide...) nog wat interessante stukjes over religie geschreven. (O.a. te vinden in een verzameling door hem geschreven columns, voorwoorden, interviews etc die na zijn dood verschenen zijn als The Salmon of Doubt)
Science: Good, Bad and Bogus gaat overigens vooral over "de kleinere goden" zoals Uri Geller en Jomanda-varianten.
Reply
Dat laatste zetje is fijn. Het is goed wanneer je eindelijk ergens in kan berusten. Voor mij was het fijn dat ik eindelijk wist waar ik stond in het leven, zoals mijn gedicht Zonsopgang op mijn blog ook demonstreert (schaamteloze zelfpromotie ;-)). Dat idee van "er zal vast wel iets zijn" was achteraf gezien voor mij een vreemd idee.
Ik zal Doug Adams' stukjes eens bekijken. Ook andere romanschrijvers als Mark Twain en Ayn Rand (hoewel die laatste ook een beetje filosoof was) hebben stukjes over atheïsme geschreven.
En ik ben benieuwd! Ik weet er wel wat van, maar wat extra ammunitie in het debat is altijd welkom ;-)
Reply
En 'n mooi gedicht :) Ik weet eigenlijk niet meer hoe ik dat laatste zetje toen ervoer, herinner me eigenlijk ook vooral de herinnering aan de herinnering denk ik *long long ago* ;)
Reply
Imagine that you are watching a really great magic trick. The
celebrated conjuring duo Penn and Teller have a routine in which
they simultaneously appear to shoot each other with pistols, and
each appears to catch the bullet in his teeth. Elaborate precautions
are taken to scratch identifying marks on the bullets before they are
put in the guns, the whole procedure is witnessed at close range by
volunteers from the audience who have experience of firearms, and
apparently all possibilities for trickery are eliminated. Teller's
marked bullet ends up in Penn's mouth and Penn's marked bullet
ends up in Teller's. I [Richard Dawkins] am utterly unable to think
of any way in which this could be a trick. The Argument from
Personal Incredulity screams from the depths of my prescientific
brain centres, and almost compels me to say, 'It must be a miracle.
There is no scientific explanation. It's got to be supernatural.' But
the still small voice of scientific education speaks a different
message. Penn and Teller are world-class illusionists. There is a
perfectly good explanation. It is just that I am too naive, or too
unobservant, or too unimaginative, to think of it. That is the proper
response to a conjuring trick. It is also the proper response to a
biological phenomenon that appears to be irreducibly complex.
Those people who leap from personal bafflement at a natural
phenomenon straight to a hasty invocation of the supernatural are
no better than the fools who see a conjuror bending a spoon and
leap to the conclusion that it is 'paranormal'.
Richard Dawkins, The God Delusion, pp. 128 - 129.
Reply
Leave a comment