Nov 09, 2006 17:25
Haha lachen hoor.
Ik hoopte dat de pijn die ik een tijdje terug in m'n schouders en nek kreeg tijdelijk zou zijn. Nou, niet dus. De pijn is er nog steeds, en weet je wat de grap is? De pijn blijft er ook, voor altijd. Hij en ik voor altijd samen.
Anyway, de toetsweek sloopt me een beetje. Nog meer dan normaal. Thuis leren gaat niet, na een half uur moet ik een uur liggen om bij te komen, wat tot gevolg heeft dat ik de hele dag kwijt ben voor een stom proefwerkje. Dan komt het volgende drama: slapen. Dat lukt namelijk ook voor geen meter. En dan weer een ander feestje: snel opstaan, zodat alles nog lekker stijf is. Vervolgens weer een feestje: anderhalf uur voorovergebogen zitten en schrijven. En tot slot, de klapper op de vuurpijl, mag ik weer gaan leren terwijl ik halfdood ben en m'n lichaam heel hard 'nee' roept.
Wat een pret, wat een pret.
Ja en dan kan ik er heel, heel slecht tegen dat andere peoples zeuren over de toetsweek terwijl zij wel gewoon drie uur op een stoeltje kunnen gaan zitten en een samenvattinkje maken en vervolgens vrolijk verder gaan met andere dingen. Later!
ps: Jeroen is in elkaar geslagen, de klapmongool.
pps: Was ik niet meer boos op Thomas, zie ik op m'n oude emailadres dat hij me nog had gemaild, een tijd terug. Boem, alles weer terug. Lachen!
ppps: Marc is gezellig.