Եթե հետաքրքիր է
Модель пропаганды Жака Эллюля. Образованные больше поддаются пропаганде и другое интересное
Аналитик корпорации РЕНД Келлен, написавший предисловие к английскому переводу книги Эллюля, упомянул, что по-французски книга называлась «Пропаганды». Именно это и объясняет разные варианты пропаганд, обсуждаемых автором. Сам Келлен также представляет отдельный интерес (см. его биографию). Он эмигрирует из Германии в 1933-м, в США одно время он был личным секретарем Томаса Манна. Потом начинает работать в РЕНД. Его связывают с окончанием вьетнамской войны, поскольку он писал в своей аналитике о невозможности выиграть эту войну. В некрологе РЕНД говорится об этом и о том, что он работал с Каном и дружил с Альбертом Эйнштейном, чьим дальним родственником он был. В последнее время он работал в области анализа терроризма (см. его совместную с другими авторами монографию о концептуальных подходах к анализу террористических групп, вышедшую в 1985-м, то есть задолго до 11 сентября 2001-го).
Այսօր առավոտյան կարդում էի վերոնշյալ նյութը, հղումը մոտս դրեցի։ Բավականին հետաքրքիր է ընդհանրապես պրոպագանդայի առումով։ (Մենք բոլորս կռոլիկ ենք միտքը հանգիստ չի տալիս նման բաներ ընթերցելիս, բայց գոնե իմանալ այդ մասին արժե։)) Բայց առավել հետաքրքրեց ներկայացված պարբերության մեջ կարմիրով ընդգծված ՝ տեռորիստական խմբերի վերլուծությանն առնչվող կոնցեպտուալ մոտեցումների մասին մոնոգրաֆիային արված հղումը (Բեռնել կարող եք այստեղից)։ Աշխատանքը կատարված է ԴԵՌ !!!!!!!! 1985 թվականին։ Ուսումնասիրված են 29 տեռորիստական կազմակերպություններ։ Առաջին միտքն էր՝ տեսնես ԱՍԱԼԱն կա՞։ Ներբեռնեցի։ Ընդհանրապես հետաքրքիր էր, որովհետև դեռ 1985ին է արված վերլուծությունը, մշակված մեթոդաբանությունը, կատարված են ուղղակի հարցումներ և այլն, ու այսօրվա իրականության ներքո հրատապ/տաք նյութ է, իմ կարծիքով իհարկե։ Չէի սխալվել։ Աշխատության, մեթոդաբանության և այլնին առնչվող ներածականում արդեն իսկ նշվում է՝ "For some groups, such as Armenian and to some extent the Palestinian terrorist organizations, information on incidents was obtained from the Rand Chronology of Intenational Terrorism. But for the most part, original sources were used, including local journal and personal repports". Միևնույնն է, անգամ այս ձևով ԱՍԱԼԱի մասին հետաքրքիր է։ Կարդում եմ։ Էլի հետաքրքիր բաներ լինեն հայկական կազմակերպությունների մասին (լեզուս չի պտտվում անվանել դրանք տեռորիստական, ասեմ՝ վրեժխնդրական), կդնեմ մոտս։
Аналитик корпорации РЕНД Келлен, написавший предисловие к английскому переводу книги Эллюля, упомянул, что по-французски книга называлась «Пропаганды». Именно это и объясняет разные варианты пропаганд, обсуждаемых автором. Сам Келлен также представляет отдельный интерес (см. его биографию). Он эмигрирует из Германии в 1933-м, в США одно время он был личным секретарем Томаса Манна. Потом начинает работать в РЕНД. Его связывают с окончанием вьетнамской войны, поскольку он писал в своей аналитике о невозможности выиграть эту войну. В некрологе РЕНД говорится об этом и о том, что он работал с Каном и дружил с Альбертом Эйнштейном, чьим дальним родственником он был. В последнее время он работал в области анализа терроризма (см. его совместную с другими авторами монографию о концептуальных подходах к анализу террористических групп, вышедшую в 1985-м, то есть задолго до 11 сентября 2001-го).
Այսօր առավոտյան կարդում էի վերոնշյալ նյութը, հղումը մոտս դրեցի։ Բավականին հետաքրքիր է ընդհանրապես պրոպագանդայի առումով։ (Մենք բոլորս կռոլիկ ենք միտքը հանգիստ չի տալիս նման բաներ ընթերցելիս, բայց գոնե իմանալ այդ մասին արժե։)) Բայց առավել հետաքրքրեց ներկայացված պարբերության մեջ կարմիրով ընդգծված ՝ տեռորիստական խմբերի վերլուծությանն առնչվող կոնցեպտուալ մոտեցումների մասին մոնոգրաֆիային արված հղումը (Բեռնել կարող եք այստեղից)։ Աշխատանքը կատարված է ԴԵՌ !!!!!!!! 1985 թվականին։ Ուսումնասիրված են 29 տեռորիստական կազմակերպություններ։ Առաջին միտքն էր՝ տեսնես ԱՍԱԼԱն կա՞։ Ներբեռնեցի։ Ընդհանրապես հետաքրքիր էր, որովհետև դեռ 1985ին է արված վերլուծությունը, մշակված մեթոդաբանությունը, կատարված են ուղղակի հարցումներ և այլն, ու այսօրվա իրականության ներքո հրատապ/տաք նյութ է, իմ կարծիքով իհարկե։ Չէի սխալվել։ Աշխատության, մեթոդաբանության և այլնին առնչվող ներածականում արդեն իսկ նշվում է՝ "For some groups, such as Armenian and to some extent the Palestinian terrorist organizations, information on incidents was obtained from the Rand Chronology of Intenational Terrorism. But for the most part, original sources were used, including local journal and personal repports". Միևնույնն է, անգամ այս ձևով ԱՍԱԼԱի մասին հետաքրքիր է։ Կարդում եմ։ Էլի հետաքրքիր բաներ լինեն հայկական կազմակերպությունների մասին (լեզուս չի պտտվում անվանել դրանք տեռորիստական, ասեմ՝ վրեժխնդրական), կդնեմ մոտս։