Moeilijk
Ik schrijf nooit. Ik heb eigenlijk ook alleen de behoefte om te schrijven wanneer het niet goed met me gaat en al helemaal wanneer ik mijn fysieke dagboek niet kan vinden.
Het gaat dus niet zo goed. Door enorme drukte op het werk en veel dingen aan mijn hoofd, krijg ik het idee dat ik overspannen ben. 22 jaar en overspannen, ernstig toch?
Waar ben ik zo druk mee, vraag je je dan af? Nou veel.
Mijn vader is weer ziek, ondanks preventieve spoelingen is de kanker in zijn blaas toch terug gekomen. Ik vind het eng dat de spoelingen die eerst wel hielpen nu niet meer werken. Wat gaat er nu gebeuren? Vanmiddag om 14.00uur zal ik meer weten. Maar ik weet mijn god niet hoe ik de uren door moet komen. Ik ben doodop, heb geen oog dicht gedaan. Heb voor het eerst sinds tijden flink gehuild van de vele stress. Gelukkig heb ik een lief vriendje die me steunt.
Ook ben ik druk met het idee dat ik gewoon een huis gekocht heb! Ik ga uit huis. Wat vind ik er eigenlijk van? Ik heb straks mijn eigen appartement die ik mag inrichten, fijn! maar ook vreemd, want ik krijg nieuwe zorgen. Ook is het voor mij eng dat mijn vriend dan voor 5 maanden in London zit. Hij is op zich niet super ver weg, maar ik vind het wel een afstand die ik liever niet had tussen ons. Lijkt me ook logisch. Ik ga hem wel bezoeken natuurlijk, dus er is ook heus wel wat leuks aan. Al deze dingen zorgen er voor dat het in mijn hoofd een enorme drukte is.
Ik moet het kwijt, dus bijdeze.
Het gaat dus niet zo goed. Door enorme drukte op het werk en veel dingen aan mijn hoofd, krijg ik het idee dat ik overspannen ben. 22 jaar en overspannen, ernstig toch?
Waar ben ik zo druk mee, vraag je je dan af? Nou veel.
Mijn vader is weer ziek, ondanks preventieve spoelingen is de kanker in zijn blaas toch terug gekomen. Ik vind het eng dat de spoelingen die eerst wel hielpen nu niet meer werken. Wat gaat er nu gebeuren? Vanmiddag om 14.00uur zal ik meer weten. Maar ik weet mijn god niet hoe ik de uren door moet komen. Ik ben doodop, heb geen oog dicht gedaan. Heb voor het eerst sinds tijden flink gehuild van de vele stress. Gelukkig heb ik een lief vriendje die me steunt.
Ook ben ik druk met het idee dat ik gewoon een huis gekocht heb! Ik ga uit huis. Wat vind ik er eigenlijk van? Ik heb straks mijn eigen appartement die ik mag inrichten, fijn! maar ook vreemd, want ik krijg nieuwe zorgen. Ook is het voor mij eng dat mijn vriend dan voor 5 maanden in London zit. Hij is op zich niet super ver weg, maar ik vind het wel een afstand die ik liever niet had tussen ons. Lijkt me ook logisch. Ik ga hem wel bezoeken natuurlijk, dus er is ook heus wel wat leuks aan. Al deze dingen zorgen er voor dat het in mijn hoofd een enorme drukte is.
Ik moet het kwijt, dus bijdeze.