Love hurts
Vorige week zondag heb ik Huib gebeld en gevraag of hij wilde af spreken om mijn slippers terug te geven en eventueel even om te praten. Hij wilde dat wel en we besloten naar Appelscha te gaan, een bosrijk gebied in Drenthe(of Friesland?) In het begin was het onwennig, maar uiteindelijk hadden we een lang en goed gesprek. Het was voor ons beiden wel belangrijk om dit gesprek te voeren, aangezien we elkaar telkens tegen kwamen in Pruim(Discotheek) en dan niet wisten wat we tegen elkaar moesten zeggen en 1 keer hebben we zelfs dikke ruzie gehad.
Het gesprek luchtte enorm, hebben eerlijk bekend dat we nog veel voelen, maar Huib vindt het niet verstandig om verder te gaan. Mijn woorden waren: "jij moet eens leren om niet altijd je verstand te volgen maar ook eens je hart" Ik zie gewoon dat het hem zeer doet om mij te missen, ik hoorde het ook aan de manier waarop ieover ons sprak. We missen elkaar, dat zegt toch genoeg? Zeker na meer dan 3 maanden tijd voor je zelf. We hebben 4 uur daar rondgewandeld, dus dat was aardig lang. Toen we ieder ons eigen weg weer gingen hebben we nog gezoend. Dat voelt zo vertrouwd..
Ik doe erg mijn best hem te vergeten. Het was gewoon duidelijk dat ik hem niet op andere gedachten kan brengen. Afgelopen zaterdag kwam ik hem weer tegen. Hij was samen met een vriend die ik niet kende en we hadden een leuk gesprek met zijn 3en. Huib kneep me nog plagend in me zij... was best een beetje verwarrend. Ik besloot afleiding te zoeken en ben met alle jongens naar de dansvloer gegaan. Alisa en ik en 15 jongens, wat een lol hadden we.
Uiteindelijk bleek dat Huib nog naar me gevraagd had bij Alisa, baalde beetje dat ze dat niet tegen me gezegd had. Ze had tegen hem gezegd dat ik op de dansvloer stond en hij was even blijven staan volgens haar om vervolgens weer naar een andere zaal te gaan. Wel jammer, had graag willen weten wat ie van me wilde.
Toen ik die ochtend de jongens bij de taxiplaats weghaalde, was hij er ook. Best een beetje jaloers dat al die jongens in mijn auto stapten en hij vond het natuurlijk niet verstandig, was het ook niet maar voor 1 keer vond ik het best kunnen. Hij was jaloers en dat gaf me wel een goed gevoel, alhoewel ik hem graaaaag thuis had gebracht..
Vanavond belt hij me, had ie gesmst.. best spannend. Maargoed ik ga niet als een puppy achter zijn baasje aanlopen, dus ik wacht rustig af. Als Huib en ik weer een toekomst moeten hebben samen zal te vanzelf komen en anders maar niet.
Het gesprek luchtte enorm, hebben eerlijk bekend dat we nog veel voelen, maar Huib vindt het niet verstandig om verder te gaan. Mijn woorden waren: "jij moet eens leren om niet altijd je verstand te volgen maar ook eens je hart" Ik zie gewoon dat het hem zeer doet om mij te missen, ik hoorde het ook aan de manier waarop ieover ons sprak. We missen elkaar, dat zegt toch genoeg? Zeker na meer dan 3 maanden tijd voor je zelf. We hebben 4 uur daar rondgewandeld, dus dat was aardig lang. Toen we ieder ons eigen weg weer gingen hebben we nog gezoend. Dat voelt zo vertrouwd..
Ik doe erg mijn best hem te vergeten. Het was gewoon duidelijk dat ik hem niet op andere gedachten kan brengen. Afgelopen zaterdag kwam ik hem weer tegen. Hij was samen met een vriend die ik niet kende en we hadden een leuk gesprek met zijn 3en. Huib kneep me nog plagend in me zij... was best een beetje verwarrend. Ik besloot afleiding te zoeken en ben met alle jongens naar de dansvloer gegaan. Alisa en ik en 15 jongens, wat een lol hadden we.
Uiteindelijk bleek dat Huib nog naar me gevraagd had bij Alisa, baalde beetje dat ze dat niet tegen me gezegd had. Ze had tegen hem gezegd dat ik op de dansvloer stond en hij was even blijven staan volgens haar om vervolgens weer naar een andere zaal te gaan. Wel jammer, had graag willen weten wat ie van me wilde.
Toen ik die ochtend de jongens bij de taxiplaats weghaalde, was hij er ook. Best een beetje jaloers dat al die jongens in mijn auto stapten en hij vond het natuurlijk niet verstandig, was het ook niet maar voor 1 keer vond ik het best kunnen. Hij was jaloers en dat gaf me wel een goed gevoel, alhoewel ik hem graaaaag thuis had gebracht..
Vanavond belt hij me, had ie gesmst.. best spannend. Maargoed ik ga niet als een puppy achter zijn baasje aanlopen, dus ik wacht rustig af. Als Huib en ik weer een toekomst moeten hebben samen zal te vanzelf komen en anders maar niet.