(no subject)
Het begin is altijd het moeilijkste. Dat is eigenlijk op veel dingen van toepassing. In het begin is alles nog nieuw, je weet niet wat je terug kan verwachten. Hoe moet je beginnen, wat zal er gebeuren.
Toen ik net begon aan deze post had ik geen idee dat ik 4 zinnen over een begin op kon hoesten. Toch grappig.
Maar nu het begin er is, kan ik ook makkelijk verder vertellen, vertellen wat ik eigenlijk wou vertellen. 3 keer 'vertellen' in 1 zin. Is dat een kunst?
Maar nu ben ik nog niet begonnen aan het grote verhaal wat ik wil vertellen, lijkt wel of ik er om heen draai. Het verhaal is ook ineens niet meer zo groot, ik kan het zelfs samenvatten in 1 zin:
Ik ben over een paar dagen geen donkerharige meid meer.
Zo.
Nou ja, en dan zou ik er nog bij kunnen vermelden dat ik erg heb zitten twijfelen, en uiteindelijk toch voor de koperblond/bruine met blonde streepjes verf heb gekozen, als het niet mooi is, ik er gewoon weer zwart overheen verf, maar dat lijkt ineens niet meer zo interessant.
In 5 minuten is m'n grote-goed-doordachte-interessante-verhaal gekrompen tot 1 zin.