casu marzu
Ik heb aardig wat buitenlandse collega's, wat altijd leuk is voor interessante gesprekken over politiek, eten en andere gekke gewoontes. Een leuk bijkomend voordeel is dat ze ook wel eens een lokale specialiteit meenemen. Mijn collega Paolo uit Sardinië had vandaag een typisch Sardiniaanse delicatesse bij zich: casu marzu (letterlijk verrotte kaas), schapenkaas met levende maden van bijna een centimeter lang. Sommige van mijn collega's durfden het aan en namen een hapje. Ik vond het toch maar een vies idee, die krioelende beestjes in je kaas, en hij rook een beetje naar zweetvoeten.
Ik las net op wikipedia dat deze kaas officieel verboden is in Italië, onder andere omdat er een risico bestaat dat de maden in je darmen doorleven (de larven kunnen goed tegen menselijk maagzuur). Ik ben op zich niet bang voor beestjes, maar ik ben toch blij dat ik heb bedankt voor deze, eh, levendige ervaring.
Ik las net op wikipedia dat deze kaas officieel verboden is in Italië, onder andere omdat er een risico bestaat dat de maden in je darmen doorleven (de larven kunnen goed tegen menselijk maagzuur). Ik ben op zich niet bang voor beestjes, maar ik ben toch blij dat ik heb bedankt voor deze, eh, levendige ervaring.