Однобокость...
Меня всегда удивляла узколобость свядомых хлапцоў і дзяўчынак, которые тяготятся имперской угрозой с Востока и не видят, что на западе к прыжку давно изготовлен гораздо более опасный зверь, взращенный на шовинизме нескольковековой закваски.
Март 2005 года. Общепольская конференция студентов-историков. Вечернее застолье в общежитии. Один из первых тостов "За вакацие в польскем Львове!" (в то время как раз бурлил майдан в Киеве). Мечты о возвращении "кресув всходних" польская интеллигенция впитывает, похоже, с молоком матери. А если вдруг кто-нибудь забудет, то обязательно напомнят.
Оборотная сторона открытки из серии города кресув
Безумно занимательны местные польские издания. Кроме новостей из сферы общественно-политической и культурной жизни диаспоры, вы, если повезет, сможете почитать и о том, как тяжело приходится жить высокоцивилизованным полякам среди белорусского быдла.
Мне кажется, в свете недавних событий в Южной Осетии, муветоном высмеивание мысли о том, что выдача карт поляков преследует целью, в том числе, и подготовку пятой колонны.
Рождение этой серии мыслей вслух было вызвано прочтением польской статьи Виктора Носковскова о лагере смерти в Колдычево.
http://www.radzima.org/pub/pomnik.php?act=shownat&lang=ru&nazva_id=brbakald02#071114-17.41.14
Несколько наиболее примечательных цитат:
"Białoruskie uobecnianie się w szeregu dziedzinach życia społecznego i gospodarczego pod okupacją niemiecką, zmierzało zdecydowanie do białorutenizacji kresowych ziem polskich, które traktowano jako białoruskie przejściowo przyłączone do sowieckiej republiki białoruskiej w następstwie wykonania paktu Ribbentrop-Mołotow z sierpnia 1939 r."
"W okresie od marca 1942 do lipca 1944 roku w kołdyczewskim obozie śmierci wymordowano 22 tysiące więźniów mężczyzn, kobiet, dzieci, starców różnych zawodów i pochodzenia społecznego, przeważnie narodowości polskiej w tym ponad 40 księży katolickich".
"Imienne listy osób więzionych i pomordowanych w obozie kołdyszewskim nie zachowały się - archiwum spłonęło razem z barakami obozowymi."
"Kołdyczewskie cmentarzysko, krwawa kainowska plama na zbiorowym sumieniu Białorusinów omamionych szaleńczą wizją wywalczenia u boku Niemców samodzielnego państwa białoruskiego zostaje w straszliwym stanie opuszczenia."
"Nietknięta zachowała się tylko jedna z 24 mogił zbiorowych, ta mianowicie, która znajduje się na placu byłego obozu w otoczeniu kilku domów mieszkalnych, nad którą wznosi się monument przedstawiający postać matki boleściwej z napisem w języku rosyjskim: "W tym miejscu i w okolicy pogrzebano 22 tysiące sowieckich patriotów zamordowanych przez niemiecko-faszystowskich grabieżców w latach 1942-1944". Jest to szyderstwo i fałsz historyczny o wyrafinowanym cynizmie, gdzie pomordowanych Polaków, obywateli polskich nazywa się "sowieckimi patriotami", natomiast pomija się milczeniem właściwych zabijaków, którzy na równi z popełnioną zbrodnią nieśli hańbę swojej nacji."
"Niezorientowany przechodzień tak właśnie może odebrać cytowane inskrypcje. Nie zmienia to faktu, że ludobójcza rzeź w obozie Kołdyczewskim została dokonana rękami opętanych szałem etnicznej nienawiści białoruskich nacjonalistów pozostających na usługach hitlerowskiego aparatu terroru. Wulgarne zafałszowanie nagrobnych inskrypcji w Kołdyczewie oraz rujnacja grobów pomordowanych ludzi zmierza ku gruntownemu zadeptywaniu prawdy o wielkim na tej ziemi mordzie Polaków Kresowych, obywateli polskich To straszne dziedzictwo katowskiego mordu i etnicznej nienawiści wciąż pozostaje świeże bólem rozpaczy."
Фирменный поленстайл - преувеличить преступления представителей других национальностей с одновременной экстраполяцией ответственности за них на всю нацию, преувеличить количество жертв со своей стороны и конечно же напрочь забыть о собственных окровавленных руках.
Завтра выложу свою статью о Колдычево.