Салідарнасьць - гэта...

Apr 08, 2011 08:36

Originally posted by imbierac at Салідарнасьць - гэта...



Менск-2000. Марш Свабоды-ІІ. Магілеўскія прафзьвязоўцы (Свабодны прафсаюз Беларускі) і БНФы шыхтуюцца ў дружыну - ахоўваць калёну дэмонстрантоў зь левага боку . Сэксоты заўважаюць высокую прыгожую дружыньніцу зь вялікім бел-чырвона-былым сьцягом, фатаграфуюць з даху тралейбусу і падкладаюць пад нос дыктатару (газэта "Рабочы"). Той назаўтрага у тэлеэтэры ўзбураецца, маўляў, як-то можна, каб дэмонстрантка апраналася ў футра, бо ва ўяўленьні калгаснага дыктатара жанчына мусіць насіць адно толькі целагрэйку з усялякае нагоды (дарэчы, на сваё футра, Тацяна заробіла цяжкаю фізычнаю працай). Пазьней Таню, якая ўваходзіла тады ў магілеўскую грамадзкую раду, калябаранты тройчы пазбавілі працы (двойчы пісала "Народная Вoля" і раз - "Вясна", "Дэ-Факта", шмат іншых газэт), прычым не хавалі, за што - за грамадзкую актыўносьць ... мужа. Тацяна з-за палітычнага перасьледу ня здолела болей знайсьці працы ў Магілеве, зьехала ў 2003-ім у Менск, але й тут яе па адукацыі і сьпецыяльнасьці на працу ня бралі, давялося часова працаваць майстрам у ЖЭСе. Цяпер Тацяна захварэла...

На яе гора абазваліся цяпер ужо некалькі дзясяткоў карыстальнікоў Інтэрнэту. Болей спачувальная, натуральна, жаночая палова. З тых, хто прапанаваў крыху грошай, крыху болей за палову - мужчыны. Тыя менш гаваркія, але адзін нат заехаў дадому) Абсалютную большасьць грошай даслалі магілеўцы - былыя шэрагоўцы разтрушчанага дыктатарам Свабоднага прафсаюзу. Тацяна вельмі ўдзячная ўсім, але ня здольная сама зараз адказаць. Празь некалькі дзён, добра?

Тацяна Грачанікава, Юрась Навіцкі

Previous post Next post
Up