(no subject)
Nog 3 dagen en dat moet ik mijn afstudeerverslag inleveren. Om mijn CMD opleiding af te ronden. En het valt mij zwaar!! Ik kom erachter dat ik een zwaar neurotisch, snel afgeleidt ongeleid projectiel ben.
Het kost mij gewoon ontzettend veel moeite om fatsoenlijks te typen. Zeker als het er heel veel research bij zit.
Ik ben geen universitair iemand. Ik blijf een lbo’er die daarna nog 3 diploma’s heeft gehaalt. Dat valt des te meer op als ik in een complete universitaire omgeving zit met mensen die niks anders doen dan verslagen typen. En zich verbaasd afvragen waarom het mij zo veel tijd kost om verslag te typen. Ik heb me het laatste halfjaar in een soort mentale dwangbuis moeten hijsen om een knipperend streepje naar rechts laten gaan.. met letters in zijn voetsporen achterlatend. Dit soort dingen is gewoon niet mijn ding.. over 3 dagen hoeft het ook niet mijn ding meer te zijn.
Het zou fijn zijn om een keer niet om 8 uur thuis te komen nog aan het verslag te hoeven typen aangezien ik tijdens de werkuren te weinig tijd krijg. . Of het hele weekend literatuur in te lezen. En schuldig voelen als ik er een dag niet heb aan gewerkt. Ook weer’s leuk om mijn ouders, zus en neefje na ruim 2 maanden weer eens te zien. Een keer naar buiten gaan, met mijn armen fladderen…. en vliegen.. want het gaat me een keer lukken!
Het kost mij gewoon ontzettend veel moeite om fatsoenlijks te typen. Zeker als het er heel veel research bij zit.
Ik ben geen universitair iemand. Ik blijf een lbo’er die daarna nog 3 diploma’s heeft gehaalt. Dat valt des te meer op als ik in een complete universitaire omgeving zit met mensen die niks anders doen dan verslagen typen. En zich verbaasd afvragen waarom het mij zo veel tijd kost om verslag te typen. Ik heb me het laatste halfjaar in een soort mentale dwangbuis moeten hijsen om een knipperend streepje naar rechts laten gaan.. met letters in zijn voetsporen achterlatend. Dit soort dingen is gewoon niet mijn ding.. over 3 dagen hoeft het ook niet mijn ding meer te zijn.
Het zou fijn zijn om een keer niet om 8 uur thuis te komen nog aan het verslag te hoeven typen aangezien ik tijdens de werkuren te weinig tijd krijg. . Of het hele weekend literatuur in te lezen. En schuldig voelen als ik er een dag niet heb aan gewerkt. Ook weer’s leuk om mijn ouders, zus en neefje na ruim 2 maanden weer eens te zien. Een keer naar buiten gaan, met mijn armen fladderen…. en vliegen.. want het gaat me een keer lukken!