(no subject)
А мы хотели быть безумными в стране дураков,
Мы хотели быть ладонями в стране кулаков,
Мы хотели быть детишками в стране стариков.
(с) Умка
Лёс зноў тыцкае носам у ілюзорнасць мрояў.
Усё зменлівае, усё крохкае. Часам мы надта залежым ад чужых людзей, якія аб тым нават не ведаюць.
Калісьці даўно думалася, што цяжкія "сцілы" недаюць лунаць у аблоках. Але вось недарэчнасць: летам у іх надта горача.
Але я зноў намагаюся дачытаць Ошу.
А наогул, яшчэ адзін экзамен - і стане нашмат лягчэй дыхаць (застанецца толькі праца, але тое - зусім іншае). Яго б неяк вывучыць да заўтра, але ж так абыякава...
І яшчэ было бы здорава на гэтых выходных трапіць у Магілёў.
Мы хотели быть ладонями в стране кулаков,
Мы хотели быть детишками в стране стариков.
(с) Умка
Лёс зноў тыцкае носам у ілюзорнасць мрояў.
Усё зменлівае, усё крохкае. Часам мы надта залежым ад чужых людзей, якія аб тым нават не ведаюць.
Калісьці даўно думалася, што цяжкія "сцілы" недаюць лунаць у аблоках. Але вось недарэчнасць: летам у іх надта горача.
Але я зноў намагаюся дачытаць Ошу.
А наогул, яшчэ адзін экзамен - і стане нашмат лягчэй дыхаць (застанецца толькі праца, але тое - зусім іншае). Яго б неяк вывучыць да заўтра, але ж так абыякава...
І яшчэ было бы здорава на гэтых выходных трапіць у Магілёў.