Buzu Squat - Nasze Przebudzenie
Руссоизм с его романтической эко-этикой, сентиментальной культивацией простых чувств и пасторальной гармонии с природой таки вечен. Люди устают от людей, от невообразимой сложности постиндустриальной цивилизации, от вавилоносмесительства городского быта. Посему - неизбывен спрос на опрощение, незатейливую искренность, прямоту отношений. Природа, эко-община, крестьянский труд - добрые лекари. То, что трудно представимо в качестве универсальной нормы вполне реализуемо на уровне персональных и групповых практик.
Мелодические наивная, близкая по поэтике к В. Цою песенка польской группы Buzu Squat - "Nasze Przebudzenie" - эко-манифест начала 90-ых на тему вечного возвращения:
Słuchać w pełnym słońcu jak pulsuje ziemia
Uspokoić swoje serce niczego już nie zmieniać
I uwierzyć w siebie porzucając sny
Bo twój bunt przemija a nie ty
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Widzisz parę bobrów przytulonych nad potokiem
Nie zabijać ich więcej cieszyć się widokiem
Nie wyjadać ich wnętrzności nie chodzić w ich skórach
Stępić w sobie instynkt łowcy wstąpić w naturę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Wybrać to co dobre z mądrych starych ksiąg
Uszanować swoją godność doceniając ją
A gdy wreszcie uda się własne zło pokonać
Żeby zawsze mieć przy sobie czyjeś ramiona
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Wyczuć taka chwilę w której kocha się życie
I móc w niej być stale na wieczność w zachwycie
W pełnym słońcu dumnie na własnych nogach
Może wtedy będzie można ujrzeć uśmiech Boga
I nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Przejść wielką rzekę bez bólu i wyrzeczeń
Przejść wielką rzekę
Мелодические наивная, близкая по поэтике к В. Цою песенка польской группы Buzu Squat - "Nasze Przebudzenie" - эко-манифест начала 90-ых на тему вечного возвращения:
Click to viewSłuchać w pełnym słońcu jak pulsuje ziemia
Uspokoić swoje serce niczego już nie zmieniać
I uwierzyć w siebie porzucając sny
Bo twój bunt przemija a nie ty
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Widzisz parę bobrów przytulonych nad potokiem
Nie zabijać ich więcej cieszyć się widokiem
Nie wyjadać ich wnętrzności nie chodzić w ich skórach
Stępić w sobie instynkt łowcy wstąpić w naturę
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Wybrać to co dobre z mądrych starych ksiąg
Uszanować swoją godność doceniając ją
A gdy wreszcie uda się własne zło pokonać
Żeby zawsze mieć przy sobie czyjeś ramiona
Nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Wyczuć taka chwilę w której kocha się życie
I móc w niej być stale na wieczność w zachwycie
W pełnym słońcu dumnie na własnych nogach
Może wtedy będzie można ujrzeć uśmiech Boga
I nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic
Przejść wielką rzekę bez bólu i wyrzeczeń
Przejść wielką rzekę