Eerste artikel. De houdbaarheid van Games.
Hey hallo, leuk dat je dit leest. Ik ben bij mijn ouders wat oude artikelen tegen gekomen, die helaas niet meer online staan. Ik ga ze hier stuk voor stuk plaatsen. Enerzijds omdat ik het leuk vind om te delen, anderzijds omdat ik graag feedback heb op mijn schrijfstijl. De artikelen zijn enkele jaren oud, van ongeveer 2004. Enjoy!
De houdbaarheid van Games.
Games hebben, net als veel andere dingen, een bepaalde houdbaarheid. Hoe lang blijft het leuk om te spelen, maar ook, hoe veel jaar na het uitkomen van de game is het nog de moeite waard om een game te spelen? Het gaat dus om twee dingen, hoe lang je met een game kan doen op de korte termijn, en of je er op de langere termijn (na enkele jaren) nog mee kan, en wil spelen.
Length DOES matter.
De simpelste manier om te kijken of een game lang houdbaar is, is om te kijken naar de lengte van de game. Hoe lang doe je er gemiddeld over om een bepaalde game uit te spelen? En niet te vergeten, op welke manier wordt de lengte vergroot? De simpelste manier is natuurlijk door het speelveld te vergroten. Geen 100 kamertjes doorzoeken, maar 200 kamertjes bijvoorbeeld. Het gevaar hiermee is wel dat de game in herhaling valt. Dan is de game wel ontzettend lang, maar heeft de speler er geen plezier meer in om verder te spelen. Daar kom ik later nog op terug.
Lekker moeilijk.
Een andere veel gebruikte manier om een game langer te laten duren, is het verhogen van de moeilijkheidsgraad. Meestal kan de speler hier zelf voor kiezen. Soms wordt er een voor een combinatie van die twee gekozen. In Timesplitters 2 bijvoorbeeld, krijg je meer missiedoelen, en worden meer gebieden in de levels toegankelijk naarmate je de game op een moeilijker niveau speelt. Een andere manier om de lengte van games te verlengen, is door er later dingen aan toe te voegen. Dat kan bijvoorbeeld door expansion packs en add ons uit te brengen. Niet alleen krijgt de gamer dan meer speeluren, de makers vangen er bovendien geld voor. Gamers kunnen zelf ook de houdbaarheid van games verlengen door mods te maken en uit te brengen.
FF wisselen.
Een ander belangrijk punt is afwisseling. Door in de game de speler variatie aan te bieden, zal de speler geprikkeld worden om verder te spelen. De speler wil weten wat de game verder te bieden heeft. Variatie is op vele manieren mogelijk. Je kan variëren met veel verschillende wapens (Half Life), veel verschillende omgevingen (Metroid Prime) en zelfs veel verschillende soorten games in 1 proppen (Beyond Good and Evil). Variatie speelt zich echter niet alleen binnen de game af. Games kunnen ook variatie binnen hun genre brengen om zo aantrekkelijk voor spelers te zijn, en daarnaast de houdbaarheid van het genre te bevorderen. Zo was Goldeneye één van de eerste shooters die de Doom-stijl achter zich liet, en de speler missiedoelen halen. Daarnaast was de multiplayer ongekend verslavend.
Samen spelen!
Multiplayer is één van DE houdbaarheidsverhogende factoren van games. Ten eerste omdat geen enkel keer dat je met of tegen iemand speelt hetzelfde is. Ten tweede is er ook een vorm van sociale interactie met je medespeler. Al naar gelang de voortgang van de game kan deze positief of negatief uitvallen. Dat is vooral van toepassing als we het hebben over Co-Op modes. Als je zelf goed in een spel bent, en de ander maakt er een zooitje van, dan raak je al snel geïrriteerd, en wordt het spelen minder leuk. Aan de andere kant, een game die te makkelijk is, zal voor de geoefende speler geen uitdaging meer vormen. Het is dus zaak om de balans te vinden tussen toegankelijkheid voor de beginners en een uitdaging voor de gevorderde spelers. Dat geldt trouwens zowel voor single als voor multiplayer. Een goed voorbeeld hiervan is Soul Calibur 2.
Time to go solo.
Om singleplayer-only games te blijven spelen, ook als je de game al uitgespeeld hebt, vereist creativiteit van de developer. Men kan bonussen vrijgeven, of de game moet simpelweg zo tof zijn dat men hem graag nog een keer uitspeelt. Dan is vooral de identificatie met het spel heel belangrijk. Als je je verbonden voelt met een game, en je wil bepaalde momenten uit de game opnieuw meemaken (een vette bossbattle, een mooie tussenfilm), dan zit er vaak maar 1 ding op. Opnieuw beginnen met spelen.
Waarschuwing! Beperkt houdbaar.
Een game, of beter gezegd een franchise, kan ook zelf zijn houdbaarheid aangeven. Dat zijn meestal sportgames, of andere genres die een periodieke update krijgen. Elk jaar een nieuwe Fifa, NFL, NBA game, ga zo maar door. Op zich is het wel logisch, fans willen immers niet met achterhaalde teams spelen. Qua gameplay zal de game misschien nog wel in orde zijn, en het zal niks van de kwaliteit van de game af doen. Het is alleen zo dat fans graag een spel spelen waarmee ze zich kunnen identificeren en met sportspellen betekent dat nu eenmaal dat gegevens moeten kloppen met het heden. Aan de andere kant, soms hebben gamers liever een oudere editie. Fifa 2000 had bijvoorbeeld zaalvoetbal, en het deel van 2003 had minder bugs dan 2004. Dat soort afwegingen kunnen gamers in conflict brengen. Ga je voor de oudere maar stiekem wel leukere game of voor de gegevens die het meest kloppen met het heden?
Goud van oud.
En hoe zit het dan met oude games? Welke oude games zijn nu nog leuk om te spelen? Dat is ook een kenmerk van houdbaarheid. Een aantal developers (Atari, Namco, Capcom, Nintendo) proberen geld te verdienen door oude games opnieuw uit te brengen. Soms in een nieuw jasje, zoals Pacman VS, soms in de originele staat, zoals de verzamelingen van Atari. Nintendo heeft een strategie om oude NES games uit te brengen op de GBA. Of die games nog leuk zijn om te spelen? Tsja, gameplay over graphics wordt vaak geroepen, maar wat als de gameplay ook achterhaald is?
Met andere woorden:
Houdbaarheid van games hangt van veel factoren af. Niet alleen moet de game leuk zijn om te spelen, de game moet ook leuk blijven om te spelen. En aangezien het begrip “leuk” voor iedereen anders is, zijn sommige games voor de één houdbaarder dan voor de ander. Ik ben dan ook benieuwd naar jullie reactie. Wat maakt voor jullie een game houdbaar?
De houdbaarheid van Games.
Games hebben, net als veel andere dingen, een bepaalde houdbaarheid. Hoe lang blijft het leuk om te spelen, maar ook, hoe veel jaar na het uitkomen van de game is het nog de moeite waard om een game te spelen? Het gaat dus om twee dingen, hoe lang je met een game kan doen op de korte termijn, en of je er op de langere termijn (na enkele jaren) nog mee kan, en wil spelen.
Length DOES matter.
De simpelste manier om te kijken of een game lang houdbaar is, is om te kijken naar de lengte van de game. Hoe lang doe je er gemiddeld over om een bepaalde game uit te spelen? En niet te vergeten, op welke manier wordt de lengte vergroot? De simpelste manier is natuurlijk door het speelveld te vergroten. Geen 100 kamertjes doorzoeken, maar 200 kamertjes bijvoorbeeld. Het gevaar hiermee is wel dat de game in herhaling valt. Dan is de game wel ontzettend lang, maar heeft de speler er geen plezier meer in om verder te spelen. Daar kom ik later nog op terug.
Lekker moeilijk.
Een andere veel gebruikte manier om een game langer te laten duren, is het verhogen van de moeilijkheidsgraad. Meestal kan de speler hier zelf voor kiezen. Soms wordt er een voor een combinatie van die twee gekozen. In Timesplitters 2 bijvoorbeeld, krijg je meer missiedoelen, en worden meer gebieden in de levels toegankelijk naarmate je de game op een moeilijker niveau speelt. Een andere manier om de lengte van games te verlengen, is door er later dingen aan toe te voegen. Dat kan bijvoorbeeld door expansion packs en add ons uit te brengen. Niet alleen krijgt de gamer dan meer speeluren, de makers vangen er bovendien geld voor. Gamers kunnen zelf ook de houdbaarheid van games verlengen door mods te maken en uit te brengen.
FF wisselen.
Een ander belangrijk punt is afwisseling. Door in de game de speler variatie aan te bieden, zal de speler geprikkeld worden om verder te spelen. De speler wil weten wat de game verder te bieden heeft. Variatie is op vele manieren mogelijk. Je kan variëren met veel verschillende wapens (Half Life), veel verschillende omgevingen (Metroid Prime) en zelfs veel verschillende soorten games in 1 proppen (Beyond Good and Evil). Variatie speelt zich echter niet alleen binnen de game af. Games kunnen ook variatie binnen hun genre brengen om zo aantrekkelijk voor spelers te zijn, en daarnaast de houdbaarheid van het genre te bevorderen. Zo was Goldeneye één van de eerste shooters die de Doom-stijl achter zich liet, en de speler missiedoelen halen. Daarnaast was de multiplayer ongekend verslavend.
Samen spelen!
Multiplayer is één van DE houdbaarheidsverhogende factoren van games. Ten eerste omdat geen enkel keer dat je met of tegen iemand speelt hetzelfde is. Ten tweede is er ook een vorm van sociale interactie met je medespeler. Al naar gelang de voortgang van de game kan deze positief of negatief uitvallen. Dat is vooral van toepassing als we het hebben over Co-Op modes. Als je zelf goed in een spel bent, en de ander maakt er een zooitje van, dan raak je al snel geïrriteerd, en wordt het spelen minder leuk. Aan de andere kant, een game die te makkelijk is, zal voor de geoefende speler geen uitdaging meer vormen. Het is dus zaak om de balans te vinden tussen toegankelijkheid voor de beginners en een uitdaging voor de gevorderde spelers. Dat geldt trouwens zowel voor single als voor multiplayer. Een goed voorbeeld hiervan is Soul Calibur 2.
Time to go solo.
Om singleplayer-only games te blijven spelen, ook als je de game al uitgespeeld hebt, vereist creativiteit van de developer. Men kan bonussen vrijgeven, of de game moet simpelweg zo tof zijn dat men hem graag nog een keer uitspeelt. Dan is vooral de identificatie met het spel heel belangrijk. Als je je verbonden voelt met een game, en je wil bepaalde momenten uit de game opnieuw meemaken (een vette bossbattle, een mooie tussenfilm), dan zit er vaak maar 1 ding op. Opnieuw beginnen met spelen.
Waarschuwing! Beperkt houdbaar.
Een game, of beter gezegd een franchise, kan ook zelf zijn houdbaarheid aangeven. Dat zijn meestal sportgames, of andere genres die een periodieke update krijgen. Elk jaar een nieuwe Fifa, NFL, NBA game, ga zo maar door. Op zich is het wel logisch, fans willen immers niet met achterhaalde teams spelen. Qua gameplay zal de game misschien nog wel in orde zijn, en het zal niks van de kwaliteit van de game af doen. Het is alleen zo dat fans graag een spel spelen waarmee ze zich kunnen identificeren en met sportspellen betekent dat nu eenmaal dat gegevens moeten kloppen met het heden. Aan de andere kant, soms hebben gamers liever een oudere editie. Fifa 2000 had bijvoorbeeld zaalvoetbal, en het deel van 2003 had minder bugs dan 2004. Dat soort afwegingen kunnen gamers in conflict brengen. Ga je voor de oudere maar stiekem wel leukere game of voor de gegevens die het meest kloppen met het heden?
Goud van oud.
En hoe zit het dan met oude games? Welke oude games zijn nu nog leuk om te spelen? Dat is ook een kenmerk van houdbaarheid. Een aantal developers (Atari, Namco, Capcom, Nintendo) proberen geld te verdienen door oude games opnieuw uit te brengen. Soms in een nieuw jasje, zoals Pacman VS, soms in de originele staat, zoals de verzamelingen van Atari. Nintendo heeft een strategie om oude NES games uit te brengen op de GBA. Of die games nog leuk zijn om te spelen? Tsja, gameplay over graphics wordt vaak geroepen, maar wat als de gameplay ook achterhaald is?
Met andere woorden:
Houdbaarheid van games hangt van veel factoren af. Niet alleen moet de game leuk zijn om te spelen, de game moet ook leuk blijven om te spelen. En aangezien het begrip “leuk” voor iedereen anders is, zijn sommige games voor de één houdbaarder dan voor de ander. Ik ben dan ook benieuwd naar jullie reactie. Wat maakt voor jullie een game houdbaar?