"Вопиющие камни" Мингрелии .
Продолжая цикл изобличения высказываний известных деятелей грузинской культуры , я рискую отвернуть от себя многих френдов и просто читателей моего блога . Но , я считаю в некотором роде своим долгом для превенции подобных высказываний нынешних и будущих светил нашей нации , грузин , чтобы им не повадно было в угоду той или иной политической , экономической, национальной коньюктуры , впредь делать ТАКОЕ не рискуя навлечь на себя гнев собственной же общественности .
Итак , Якоб Гогебашвили - известнейший общественный деятель конца 19-го начала 20-го века и его статья "Мингрельский для начальных школ". Тут выдержки из статьи :
შავი ზღვის აღმოსავლეთ სანაპიროზე დასახლებულია ერთ-ერთი ქარველი ტომი, რომელიც ცნობილია მეგრელების პროვინციული სახელწოდებით. ამ ზღვისპირელი ქართველების ცხოვრებაში ამჟამად ხდება არსებითი ცვლილება, რაც მათ საყოველთაო უკმაყოფილებასა და ხმამაღალი დრტვინვას იწვევ. ეს ეს ცვლილება ის არის, რომ სამეგრელოს დაწყებითი სკოლებიდან იდევნება ქართული ენა და შემოქვთ მეგრული საანბანო წიგნი, რომელშიც ქართული ანბანის ნაცვლად იხმარება ახლად შეთხზული ანბანი.
На восточном побережье Черного моря живет один из грузинских племен , известных по провинциальному названию как мингрелы . В жизни этих приморских картвелов теперь происходят существенные перемены , которое у них вызывает всеобщее недовольство и негодование . Перемена эта заключается в том ,что из местных школ выдавливается грузинский язык и взамен ему вводят мингрельский на основе нового придуманного алфавита .
ისტორია მოგვითხრობს, რომ უხსოვარი დროიდან ქართული ენა მეგრელთათვის სარწმუნოებრივი ღვთისმსახურების, სასკოლო, სალიტერატურო და სასამართლო-ადმინისტრაციულ ენას წარმოადგენდა. მეგრელები, რომლებმაც ქრისტიანობა აღმოსავლელ ქართველებთან შედარებით სამი საუკუნით ადრე მიიღეს, მხსნელ ქრისტეს ადიდებდნენ და ღვთისმსახურებას ასრულებდნენ თავის ძირითად - ქართულ ენაზე, და ისინი ამას სჩადიოდნენ მხოლოდ საკუთარი სურვილითა და საზოგადოებრივი ინსტინქის კარნახით.
История показывает , что с незапамятных времен грузинский язык был для мингрелов богослужебным его преподавали в школах , он же был и литературным и использовался в судебно-административных делах . Мингрелы ,принявшие христианство на 3 века раньше восточных грузин ,спасителя Христа возвеличивали и богослужение проводили на их основном , грузинском языке , и делали это только по своему желанию и как им подсказывал общественный инстинкт .
. ქართული სასულიერო და სერო ლიტერატურით მეგრელები ისე ამაყობდნენ, როგორც თავისი ეროვნული საუნჯით და რუსთაველი და მისი მემკვიდრეები საკუთარ ეროვნულ გენიოსებად მიაჩნდათ. მათ არასოდეს აზრად არ მოსვლიათ ცალკე ანბანის შეთხზვა, ცალკე ანბანის შეთხზვა, ცალკე სალიტერატურო ენისა და განსაკუთრებული ლიტერატურის შექმნა, სწორედ ისევე, როგორც ბელორუსელებს არასოდეს არ დაჰბადებიათ სურვილი ამ მხრივ ჩამოსორებოდნენ ველიკოროსებს.
Мингрелы так гордятся грузинской духовной и научной литературой , что считают её своей сокровищницей , а Руставели и его потомков , своими народными гениями .Им в голову и мысль такая не приходила как создание отдельного литературного языка и особенной литературы , так же как и белоруссы никогда не имели желания в этой части отдалиться от великороссов.
თქვენ რომ შეეკითხოთ შუაგულ სამეგრელოს მცხოვრებს, თუ რატომ არ ხმარობს იქი ქართული ენას, როდესაც მას ეს ენა ესმის, იგი გიპასუხებთ: " მე დიდ ცოდვად ვთვლი დამახინჯებული, არა სავსებით სუფთა ქართული ენით ლაპარაკს და ამიტომ მისი ხმარებისაგან თავს ვიკავებ იმ ბედნიერ მომენტამდე, როდესაც შევძლებ ვისაუბრო სრულიად სწორ, სასაცილო პროვინციალიზმებისაგან თავისუფალ ქართული ენაზე".
Если вы спросите у жителя самой Мингрелии ,мол, почему он не употребляет грузинский и в обиходе ,он ответит :"Я считаю большим грехом говорить не совсем правильным грузинским языком ,поэтому я воздерживаюсь от его употребления до того счастливого момента , когда смогу разговаривать на чистом , правильном грузинским языком без смешной провинциальной примеси ".
ესეც არ იყოს, აბა რა ლიტერატურის შექმნა შეიძლება ჩვენს განუვითარებელ, პატარა კილოზე, რომელიც მხოლოდ ორ მაზრაშია გამოყენებული? ეს რომ შესაძლებელი ყოფილიყო, ჩვენ დიდი ხანია შევიმუშავებდით ცალკე ალფაბეტსაც და ცალკე ლიტერატურასაც, რადგან ჩვენს სამშობლოში ყოველთვის ჩვენი თავის ბატონ-პატრონები ვიყავით!".
Говорят мингрелы :" Какую же литературу можно создать на бедном неразвитом языке, на котором говорят только в двух уездах ? Если бы это было возможно ,то мы бы давно разработали бы свой алфавит и отдельную литературу ,т.к. мы всегда были хозяевами своей Родины.!"
Далее , Гогебашвили раскладывает по полочкам почему переделанные алфавиты вредны для обучения и конечно не обошел стороной культурную ,этническую экспансию татар (азербайджанцев) и армян ,которые заполонили половину Тифлисской губернии и теперь ,мол, ещё не хватало отделить от грузин 200 тыс. мингрелов .
И вот апогей его статьи !))):
დაბოლოს, არ შეგვიძლია არ გავიხსენოთ, რომ კავკასიის ადრინდელი მმართველები: ციციანოვი, ერმოლოვი, ვორონცოვი, ბარიატინსკი და განსაკუთრებით კი მისი იმპერატორობითი უმაღლესობა, დიდი მთავარი მიხეილ ნიკოლოზის-ძე, რომელთა მაღალი სახელმწიფოებრივი ნიჭი და გონება აღიარებულია ყველას მიერ, სავსებით ეწინააღმდეგებოდნენ ამ წვრილმანსა და მიზანშეუწონელ განზრახვას - მეგრული შტოს იზოლირებას ქართველი ხალხოსაგან, რომელმაც ერთხელ და სამუდამოდ დაუკავშირა თავისი ბედი მართლმადიდებელი დიდი რუსი ხალხის ბედს.
И наконец , нельзя не вспомнить , что прежние наместники на Кавказе : Цицианов,Ермолов, Воронцов ,Барятинский и особенно его императорское величество , великий правитель Михаил Николаевич ,чей высокий государственный талант и разум признаны всеми ,всегда противились этой мелкой и необдуманной попытке - отделения мингрельской ветви от грузинского народа , который однажды и навечно связал свою судьбу с православным русским народом . ....
http://www.webmix.ge/vvi/doc.php?doc=1986