Sherlock (BBC): Walcząc z nudą
Trochę spóźniony (czekałam na zgodę, a co), malutki prezent urodzinowy dla fabberline. Wybacz, że tak, em, minimalistycznie, ale niestety odezwał się brak czasu i umiejętności grzebania w wielkich, angielskich fandomach.
Jeszcze raz wszystkiego najlepszego, szczęścia i życia płynącego czekoladą, kawą z cukrem (a fe!) i przystojniakami z tumblra.
Tytuł: Walcząc z nudą
Tytuł oryginału: Distraction
Autor: arianedevere
Link do oryginału: http://arianedevere.livejournal.com/19253.html
Tłumacz: mitamot
Zgoda: jest
Walcząc z nudą
Sherlock nie zajmował się żadnym przypadkiem od dziewiętnastu dni i był śmiertelnie, obrzydliwie znudzony. Dziewiętnastego dnia John zostawił go samemu sobie na ponad sześć godzin, a kiedy w końcu wrócił do domu, jego lewy but - którego wciąż miał na stopie - był owinięty plastikową reklamówką.
- Więc tak - zaczął John. - Byłem w całym Londynie; pojechałem taksówką w sześć różnych miejsc i w każdym z tych miejsc wysiadałem, brudząc sobie tamtejszą ziemią obuwie. Twoim zadaniem jest dowiedzenie się, gdzie dokładnie byłem i w jakiej kolejności.
Usadowił się na sofie, z rozmachem kładąc swoją lewą nogę na kolanie Sherlocka i uśmiechając się do niego szaleńczo. - Zaczynaj. Świadkiem i ofiarą wszystkiego jest but*.
* „The game’s a foot”. Gra słów, zresztą dla kogoś takiego jak ja dość problematyczna. Brzmi bardzo podobnie do „The game’s afoot”, będącego cytatem z „Henryka V” Szekspira, którego to też użył Sherlock w „The Adventure of the Abbey Grange”. Ludzie rozumieją to zdanie na dość różne sposoby, ale chyba nie skłamię, jeśli powiem, że można to tak łopatologicznie przetłumaczyć na „gra się zaczęła”. Tyle że w oryginale jest „The game’s a foot”, a stopa i but są w sumie głównymi bohaterami drabbla… Więc postanowiłam zrobić pewien miks, korzystając zarówno z „The game’s afoot”, jak i znaczenia słowa „game” jako „an object of attack, ridicule, or pursuit”. I przy okazji trochę personifikując but (nie mogłam się zdecydować, czy dać stopę, czy but, czy może zrobić z tego dowód rzeczowy) ;) Dla zainteresowanych linki: http://www.funtrivia.com/askft/Question39112.html http://www.online-literature.com/forums/showthread.php?t=14191
Jeszcze raz wszystkiego najlepszego, szczęścia i życia płynącego czekoladą, kawą z cukrem (a fe!) i przystojniakami z tumblra.
Tytuł: Walcząc z nudą
Tytuł oryginału: Distraction
Autor: arianedevere
Link do oryginału: http://arianedevere.livejournal.com/19253.html
Tłumacz: mitamot
Zgoda: jest
Walcząc z nudą
Sherlock nie zajmował się żadnym przypadkiem od dziewiętnastu dni i był śmiertelnie, obrzydliwie znudzony. Dziewiętnastego dnia John zostawił go samemu sobie na ponad sześć godzin, a kiedy w końcu wrócił do domu, jego lewy but - którego wciąż miał na stopie - był owinięty plastikową reklamówką.
- Więc tak - zaczął John. - Byłem w całym Londynie; pojechałem taksówką w sześć różnych miejsc i w każdym z tych miejsc wysiadałem, brudząc sobie tamtejszą ziemią obuwie. Twoim zadaniem jest dowiedzenie się, gdzie dokładnie byłem i w jakiej kolejności.
Usadowił się na sofie, z rozmachem kładąc swoją lewą nogę na kolanie Sherlocka i uśmiechając się do niego szaleńczo. - Zaczynaj. Świadkiem i ofiarą wszystkiego jest but*.
* „The game’s a foot”. Gra słów, zresztą dla kogoś takiego jak ja dość problematyczna. Brzmi bardzo podobnie do „The game’s afoot”, będącego cytatem z „Henryka V” Szekspira, którego to też użył Sherlock w „The Adventure of the Abbey Grange”. Ludzie rozumieją to zdanie na dość różne sposoby, ale chyba nie skłamię, jeśli powiem, że można to tak łopatologicznie przetłumaczyć na „gra się zaczęła”. Tyle że w oryginale jest „The game’s a foot”, a stopa i but są w sumie głównymi bohaterami drabbla… Więc postanowiłam zrobić pewien miks, korzystając zarówno z „The game’s afoot”, jak i znaczenia słowa „game” jako „an object of attack, ridicule, or pursuit”. I przy okazji trochę personifikując but (nie mogłam się zdecydować, czy dać stopę, czy but, czy może zrobić z tego dowód rzeczowy) ;) Dla zainteresowanych linki: http://www.funtrivia.com/askft/Question39112.html http://www.online-literature.com/forums/showthread.php?t=14191