Мае буслы, пра якіх я пісала
тут, гэтым летам вырашылі сваё жыллёвае пытанне. Праўда толькі ў ліпені пачалі будаваць гняздо. Доўга думала, чаму так позна. У мяне толькі адзін варыянт: спачатку будаваліся ў іншым месцы, але там, відаць, нешта не атрымалася. Вось і вырашылі вярнуцца да прапановы мужа-бусла. Буслянят, шкада, не было. Можа, у наступным годзе?.. Іх сямейныя адносіны для мяне загадка. Яны вельмі рэдка былі разам, часцей - па аднаму. Праўда, часам яны настолькі блізка стаялі адзін да аднаго, што літаральна ўяўлялі адно цэлае.
Гэта яшчэ здымак "да":
Цяпер ужо разам:
А гэта...так міла:
Адзін/адна:
Тут адчуваецца, што я дастала:
Адным словам, гэтым летам я адвяла душу :)