(no subject)
Op dit soort momenten, bij het ontwaken van de nacht
(ik ben nog niet echt moe maar heb al lang niet meer
bewogen, een gaap rekt zich uit in mijn borstkas
en het vallen van mijn ogen) wil ik roepen:
HOU VAN MIJ HOU VAN MIJ
Mijn bed is groot, mijn huis is zacht, mijn haren
pas gewassen. Ik ben hier om te strelen of uit elkaar
te trekken (het zal niet lang meer duren
voor ik niet meer praat) - het maakt
mij niet zo veel uit, maar doe zachtjes voor de buren.
Het is al laat.