Demando por esperantistoj

[mevamevo]

Jen peto-demando por esperantistoj. Bonvolu respondi al la sube prezentita demando. Se vi deziras, sentu vin libera priskribi vian vidpunkton pli detale en la komentoj. Mian vinpunkton mi preferus ne prezenti por ne influi la opinion de la pridemandatoj. Antaŭdankon!

Do, jen la demando: ĉu vi aprobas la formon «parkero» kaj, se jes, kiel vi pli

Comments

[vmel]

Tute nekomprenebla vorto por mi.
Por supre listigitaj sencoj mi dirus respektive: parkerigado, parker(ig)aĵo; la 3-an kaj 4-an sencojn mi tute ne komprenas.

Nu jes,

Tra l’ Reĝa Park’ vespere ni promenis,
sed vane ni nin orienti penis.
Jen park’ kun multaj eroj! Sed cetere,
la svedoj certe konas ĝin parkere!

Kaj se ni paŝis sur la herborandon
parkisto ia kriis tuj komandon.
Sed vane li admonis nin ĝistede,
neeble ja persvadi nin persvede!

[mevamevo]

Klaras, dankon.

> parkerigado, parker(ig)aĵo
Ĉu do, laŭ vi, la baza verbo por "lerni parkere" estas nur parkerIGi? Ja troveblas ankaŭ la formoj "parkeri" kaj "elparkeri"...

> Tra l’ Reĝa Park’ vespere ni promenis,
Ĉarme :). Kies amuzaĵo?

[vmel]

Mi diras parkerigi por memorfiksi, parkeri por teni en memoro.
"elparkeri" eble signifas reciti laŭmemore, sed mi ne uzus tiun vorton.

> Kies amuzaĵo?

Ja Reto Rossetti, klasikaĵo... Ĉu sendi al vi la tuton?

[mevamevo]

> Mi diras parkerigi por memorfiksi, parkeri por teni en memoro.
Hm... Interesa aliro. Ĉu do "en infanaĝo mi unufoje parkerigis la multiplik-tabelon kaj de tiam parkeras ĝin perfekte"?

> Ja Reto Rossetti, klasikaĵo... Ĉu sendi al vi la tuton?
La stilo diveneblas, sed mi ne legis tion. Sendu, se eblas.

[vmel]

> Ĉu do "en infanaĝo mi unufoje parkerigis la multiplik-tabelon kaj de tiam parkeras ĝin perfekte"?

Nu jes.

Kien sendi? Estas html-dosiero, se simple elmeti ĉi tie - perdiĝos formatigo.

[mevamevo]

>> Ĉu do "en infanaĝo mi unufoje parkerigis la multiplik-tabelon kaj de tiam parkeras ĝin perfekte"?
> Nu jes.
Mi neniam trafis similan distingon. En mia cerbo ambaŭ verboj havas la saman sencon; la demando estsas nur, kiu el ili preferindas. Ĉiuokaze atentindas, ke la radiko parker- ja estas iom problema...

Koncerne "elparkeri" - mi konas tiun uzon laŭ la "Foirfesta Kanto pri Esperanto-Instruisto" de Tomaŝ Pumpr (Ĵak Le Puil faris ĝin kanto):

Li [E-instruisto] ellernis ĉiun vortradikon,
Malgraŭ granda peno kaj klopod',
Elparkeris Plenan Gramatikon
Kaj aliĝis al la Ĉe-metod'.

> Kien sendi?
Al mia kutima adreso ĉe gmail.

[vmel]

"el-" kun senco "fin-", por transdoni finitan agon, sonas por mi fuŝe.
Kiam iu skribas "ellegis" (t.e. finlegis) - min ĉiam impresas malagrable.

Mi provis sendi al "mevamevo" ĉe gmail, sed tiu adreso ne ekzistas. Precizigu.

[mevamevo]

Ĉi-foje, laŭ mi, temas pri la sama senco de el-, kiel ĉe "ellerni", do la uzantoj de tiu ĉi formo iel egaligas "parkeri" (ne "parkerigi"!) kun "lerni" (nu, kiun ioma senca nuanco).

Bone, sendu al "mevamevo", sed ĉe yandekso-punkto-ru.

[mevamevo]

Ne por grumbli, sed tamen :).

Kiel mi vidas, vi elektis la plej unuan varianton. Se, tamen, vi trovas la verbon "parkeri" tute normala (kaj eĉ uzas ĝin), kio do misas pri la deverba substantivo "parkero" kadre de via opiniaro pri la afero? Mi neniel volas piki, mi volas nur kompreni. Bv. klarigi.

P. S. Mia persona opinio pri la vorto jam preskaŭ fine kristaliĝis, nelaste dank' al viaj komentoj, sed iomaj duboj plu restas.

[vmel]

> kio do misas pri la deverba substantivo "parkero"

Nur la neklara senco. Ĉu temas pri procezo, aŭ pri la vortoj memorataj, aŭ kio?

[mevamevo]

Nu, same kiel la elasta formo, ekzemple, "skribo" povas signifi jen procezon de skribado, jen la tekston skribitan (skribaĵon), ankaŭ "parkero" (se akcepti vian signifon de tiu vorto) povus signifi kaj procezon de memorado, kaj memorataĵon. Kompreneble, eblas kaj foje eĉ bezonatas uzi la pliĝustigan sufikson, sed similaj vortoj kaj uzoj ja multas en Eo...

[vmel]

por ĉiu vorto dezirindas kunteksto, tamen "skribo" sen kunteksto por mi estas unuavice "skribaĵo" aŭ eĉ "skribmaniero".

[mevamevo]

> por ĉiu vorto dezirindas kunteksto
Jes, memkompreneble. Mi speciale priskribis la problemon tiel "nuda". En kunteksto foje validas eĉ la plej vasta regulo pri "neniu form' erara dum senco estas klara".

> "skribo" sen kunteksto por mi estas unuavice "skribaĵo" aŭ eĉ "skribmaniero"
Do eĉ la tria senco eblas! Kaj tio estas neniel malbona per si mem. Foje ankaŭ la trosvageco de la senco estas bezonata; sed kiam necesas pliĝustigo - nenio malhelpas fari ĝin.

Bone, ĉiuokaze dank' al la komentintoj mi atingis la deziratan rezulton kaj akceptis la bezonatan por mi decidon, dankon pro la helpo!