Warumono Project part two

[merrik_mayfair]

Kolejna część Warumono Project. Bez bety, bez lemona. Ogólnie o pozorach, szczególnie o pozorach. Czytajcie, bluzgajcie, komentujcie.
Comments are love. Make some love.

Dedykowane - jak poprzednio - estoir. Bo bez jej notki tej części w takim kształcie by nie było.
A także wszystkim tym, którzy zapominają, że za maską kryje się człowiek.

Comments

[illogical_saiko]

ach. jak ja lubię takie dobrze opisane, krótkie wycinki codzienności - bar, kawa, tłum ludzi i ten spokój, który mimo poważnej sytuacji tchnie z tego ficka. jest spokojnie i ciepło, i czyta się tak przyjemnie po poprzedniej części, jest taką ciszą po wcześniejszej burzy. moim skromnym zdaniem właśnie dzięki temu kontrastowi te dwa teksty razem stanowią spójną całość, drugi jest uzupełnieniem pierwszego, wszystko wskakuje na swoje miejsce.
co do samego kyo - ja już mówiłam, że podoba mi się ten realizm. i te pęknięcia w scenicznej masce, a właściwie to jedno pękniecie na sam koniec, te dwa krótkie słowa, które ładują emocjami cały ten stabilny, spokojny tekst. idealne zakończenie.
die z kolei jest kimś, z kim łatwo tu się emocjonalnie zsocjalizować. albo raczej - chciałoby się być takim jak on, albo mieć kogoś takiego jak on, pełnego ciepła i zrozumienia, wnikliwego obserwatora. chyba właśnie on jest tutaj źródłem spokoju i pozytywnych uczuć.
z serii czepiające się saiko (przyzwyczaj się xd): w paru miejscach przecinek przeskoczył tam, gdzie nie powinien, no i trafiło się przemieszanie czasów. ale nie są to błędy, które by mi jakoś przeszkadzały, więc właściwie znów możemy uznać, że czepiam się, bo muszę xd
mrrru. więcej? *patrzy ładnie*