Նոստալժի
Հայ գիդի՝ դպրոցական տարիներ: Տղայիս առաջին դասարան տանելու շեմին իմ մոտ հատկապես սրվել ա էն «նոստալժին», որ աչքիս հլա շատ պիտի տանջի (բայց տարօրինակ բան ա մարդ արարածը չէ՞. էսօր ինսունականի սկզբերն էլ ենք մեկ մեկ հավեսով հիշում, ԼՏՊ-ի ականջը խուլ):
Դասագրքերի մեջ դուք էլ եք չէ՞ հաստատ նկարել: Հիշում եմ՝ երբ ամեն տարի սեպտեմբերին դասագրքեր էինք ստանում, որ հազվադեպ էին նոր լինում, առաջին հերթին թերթում էի՝ տեսնեմ ինձ նախշելու բան թողել են, թե արդեն ամեն ինչ նախշած ա: Բա որ նախորդս մի քիչ էլ նկարչական տաղանդ էր ունենում :)
Այ նոր տենց մի էջ էի նայում, ահագին ուրախացրեց, հետևաբար կիսվում եմ:
Մի քանի հատն էստեղ՝
Մնացածն՝ էստեղ:
Դասագրքերի մեջ դուք էլ եք չէ՞ հաստատ նկարել: Հիշում եմ՝ երբ ամեն տարի սեպտեմբերին դասագրքեր էինք ստանում, որ հազվադեպ էին նոր լինում, առաջին հերթին թերթում էի՝ տեսնեմ ինձ նախշելու բան թողել են, թե արդեն ամեն ինչ նախշած ա: Բա որ նախորդս մի քիչ էլ նկարչական տաղանդ էր ունենում :)
Այ նոր տենց մի էջ էի նայում, ահագին ուրախացրեց, հետևաբար կիսվում եմ:
Մի քանի հատն էստեղ՝
Մնացածն՝ էստեղ: