Сёння крыху прыхварэў і з гэтай наогоды ад раніцы перажываю жорстчайшы прыступ мізантропіі ( Read more... )

Сёння апошні пост пра Саню, які застанецца з намі шчасліва жыве на нейкім вельмі падобным на мой нумар нечакана атрымала працяг. Я быў рады даведацца, што ў Сані не толькі з бабамі ўсё добра.
( Як я ледзь не прадаў тэлефон і стаў паўфабрыкатам. )

Працягваючы даўнюю тэлефонную тэму, хацеў бы адзначыць новую тэндэнцыю. Але, спачатку, нагадаю пачатак гісторыі. Калі я пераходзіў на Velcom сябры, каб падштурхнуць мяне падарылі добры прыдатны для запамінання нумар. Недахоп у нумара быў толькі адзін - ён на адну лічбу адрозніваўся ад нумара службы таксі і розныя альтэрнатыўна адораныя грамадзяне ( Read more... )

Некаторы час таму мне пачалі званіць людзі, якія шукалі Сашу. Не ведаю, што гэта за Саша. Ды й, шчыра кажучы, пасля столькіх год мудзілаў, што настойліва спрабуюць выклікаць таксі, патэлефанаваўшы мне, ужо нават не надта цікава. Прычым, асабліва клінічныя выпадкі спрабавалі даводзіць мне, што заўсёды замаўлялі таксі па гэтым нумары. Дробная ( Read more... )