Велкоме ту Беларусь!
Дарэчы, хацеў падаліцца высокатэхналагічнымі навінамі нашай сінавокай сэрцы Еўропы.
Прыехаўшы з Германіі, я неяк пачаў шукаць адпаведнікі шыкоўнага сайта нямецкай чыгункі (тут) калі не для чыгункі, то хаця б для аўтобусаў. А тут як раз LVEE, ад Гародні ехаць аўтобусам. Карацей, добрая нагода.
І знайшоў я цікавы сайцік ticketbus.by. Праўда, у адрозненне ад зажратых прагных немцаў, электронны білет каштуе даражэй чым з'ездзіць на вакзал і ўзяць. Затое можна раздрукаваць білет сабе самастойна і спакойна ехаць, як са звычайным білетам. Прагрэс і электрыфікацыя ўсяго калючага дроту. Файна і казачна, карацей.
Праўда, казачка апынулася з мацерным рэфрэнам. Спачатку сайцец клаўся і дрыгаў лапамі, калі ўвесці імя пасажыра па-беларуску. Так, там ў правілах напісана выкарыстоўваць рускі варыянт напісання, "калі ў дакументах ёсць англійскі варыянт", але не ведаць што ў пашпарце (на які спасылаецца сайт) у нашай краіне ёсць яшчэ і беларуская версія - гэта неяк вельмі цікава. А ўжо зрабіць так, каб адна беларуская "і" вешала весь іх неразвароцісты інтэрфейс да перазапуска браўзера - гэта ўжо відавочна талент і залатыя рукі, якія растуць наўпрост са сракі. Але не будзем засяроджвацца на дробезях, сказаў я сабе. Наогул з імі ехаць магчыма?
І вось тут я і даў прамашку. Ніяк не праверыўшы іх расклад, закупіў білет ды паехаў у Гародню. А ў Гародні нечакана зразумеў, што мой аўтобус - адзіны, які не прыйшоў за некаторы час да адпраўлення. Наогул. І людзі на пероне паглядаюць на мяне, як на дзівака. Разгадка знайшлася адразу, як я пабачыў расклад: рэйс, на які мне прадалі білет на суботу, 9 чэрвеня 2012 года наогул не ходзіць па суботах.
Вядома ж, я купіў білет на іншы рэйс і даехаў, прычым практычна ў запланаваны час, але асадачак застаўся. Карацей, раю абавязкова ўдакладняць расклад транспатра перад тым, як купляць праз гэты сайт, а, лепш, купляць проста на аўтавакзалах, максімум забраніраваўшы па тэлефоне.