Пра шчасце...
У нашым жыцці - неспадзяванка -
Амаль адзіны няўпэўнены шанец
Атрымаць свой кавалачак шчасця.
І тады агенчык на крылах светляка
Падаецца нам полымем вогнішча,
Якое жывець, быццам бы, у нашых
Хворых на пачуцці душах. І марыцца,
Што блуканне амаль скончылася
І можна крыху адпачыць у абдымках,
Ахутаныя коўдрай пяшчотнае ночы.
Але раніцай зноў воўчым шляхам
Зыходзіць мара, каб упаляваць новую
Душу, якая неасцярожна прагне шчасця,
Забыўшыся на тое, што толькі смутак
Можа цягнуцца вечна…