-
(Untitled)
Вопшчэм так:
гэтыя чатыры гады трэба было менш займацца рэфлексіяй і жаваннем сапелюшак, а больш працаваць. Менш траціць часу на пустыя размовы, ныццё, сядзенні ў сацсетка, спажыванне лятучай інфармацыі, на нецікавых (не ўвогуле, бо ўвогуле не бывае, а асабістае табе не цікавых) людзей.
Неяк так.
Пастарацца не прадзяўбаць. Вельмі пастарацца.
-
(Untitled)
Не знала я немых ночей,
Таких, наверно, не бывало.
Кричит из ночи книгочей,
Что книг я прочитала мало.
Кричат из ночи поезда ( Read more... ) -
(Untitled)
N. паглядзеў на зорапад, палавіў зоркі позіркам і цяпер радасны
снежань - зоры
снегам у сэрца.
-
(Untitled)
Увосень неба спускаецца да нас, увесну - мы падымаемся да неба. Вось, па-сутнасці, і ўся розніца. -
другога лістапада
Я ведаю, чаму "Дзяды" спраўляюцца ў лістападзе. Бо з неба ліецца вада, звязвае і растварае ўсё, неба апускаецца нізка і блізка, і да яго можна дашаптацца.
Удараць маразы, вада стане люстэркам, і скрозь яе ўжо нельга будзе прайсці. Толькі ўбачыць, удыхнуць радасць, датыкнуцца, адчуць холад, назіраць - нямое люстэрка, без пахаў і гукаў, але так ( Read more... ) -
(Untitled)
Два выпускных за адзін вечар неяк канчаткова выбілі мяне з абоймы, так што самы час і вельмі хочацца сыходзіць у падполле, мда. -
(Untitled)
«У траўні па Менску трэба гуляць пехатой. Быць самому сабе экскурсаводам і экскурсантам»
Бахарэвіч А.
-
!!!
"Бяда гэтай літаратуры ў тым, што біяграфіі ейных пісьменьнікаў значна цікавейшыя за іх творы"
Anarchy in the UKR. -
(Untitled)
Ночь на дворе стоит сиротой -
Спит человек в печной теплоте.
Под ледяною пустой высотой
Сердце без сна,
Сердце горит в своей тесноте.
Обыкновенные люди живут,
Звездные реки текут в тишине.
Ветер тоскует - горы ревут,
Травы бормочут в своем мировом,
Невозвратимом и тайном сне.
Немы уста твои, сердце ночное,
Невыразима невеста - звезда,
Скорбью томятся люди ( Read more... ) -
(Untitled)
"Бядуля быў заўзятым курыльшчыкам. Курыў ён няспынна, нягледзячы на забарону дактароў. Бо, па словах жонкі пісьменніка, яго хвалявала, "як ён будзе працаваць без звыклага дымка". А натхненне наведвала Бядулю па начах, і часта ён працаваў да раніцы. Раніцай цяжкую творчую працу завяршаў граннем на скрыпцы. Але ў прысутнасці хворага М. Багдановіча " ( Read more... )