(no subject)
Два гады прайшло, і дэпрэсіі, дзякуй Багам, ужо даўно няма, але звычка замест грамадзкага транспарту выбіраць пешы шпацыр паўзмрочным "зімовым" часам з падпяваньнем плэйеру чамусьці менавіта сумных песень засталася. І трэба ж, упершыню за... дакладна не памятаю які час адчула недахоп Земфіры на плэйеры. "І я на память оставлю твоі сігареты..." - на гэты раз грала толькі ў галаве.