Гэта выдатная ілюстрацыя базавага адчування Беларусі: усе бліскучыя, файныя, смешныя, трагічныя тэксты ўжо напісаныя, трэба пра іх проста ўспомніць. Дык вось, гэты тэкст забыты настолькі, што адзіны ягоны пераклад з польскай на рускую быў выкананы на аматарскіх пачатках, бо, як напісалі ў адной з анатацый на пірацкай бібліятэцы ў сеціве, «у сучасных выдавецтваў дагэтуль не хапае смеласці яго перавыдаць».
http://budzma.by/news/viktar-marcinovich-kniha-shto-tlumachyc-usyo.html