Պու-աբին, Լեոնարդ Վուլլին և Ագաթա Քրիսթին` հատման կետում
На русском здесь.
Իրաքի անապատներում հայտնված մարդը երևի թե չի հավատա, որ այս անկենդան անապատը 5-6 հազար տարի առաջ աշխարհի ամենազարգացած և քաղաքակիրթ անկյունն է եղել: Հիմա այստեղ միայն կիզիչ արևն ու ավազամրրիկներ քշող քամին են տիրում, իսկ հազարամյակներ առաջ այստեղ ծաղկում և աղմկում էր հին Ուրը` բիբլիական Աբրահամի առասպելական հայրենիքը..
( Ինչպես մեկ կետում հատվեցին շումերական թագուհու, անգլիացի հնագետի և աշխարհահռչակ Քրիսթիի ճակատագրերը )
Իրաքի անապատներում հայտնված մարդը երևի թե չի հավատա, որ այս անկենդան անապատը 5-6 հազար տարի առաջ աշխարհի ամենազարգացած և քաղաքակիրթ անկյունն է եղել: Հիմա այստեղ միայն կիզիչ արևն ու ավազամրրիկներ քշող քամին են տիրում, իսկ հազարամյակներ առաջ այստեղ ծաղկում և աղմկում էր հին Ուրը` բիբլիական Աբրահամի առասպելական հայրենիքը..
( Ինչպես մեկ կետում հատվեցին շումերական թագուհու, անգլիացի հնագետի և աշխարհահռչակ Քրիսթիի ճակատագրերը )
Ես էլ հիացած էի, մանավանդ թերթերով այն հերակալով ու քնարով:
Ընդհանրապես այս տարածաշրջաննը նման անակնկալներով հարուստ է: Օրինակ, Սամարրայի խեցեղենը (Կրետեից հետո համար երկուսս է:)): Մ.թ.ա. 6-5 հազարամյակներ ու այսպիսի հրաշք. հոլանդացի նկարիչները լույսն էին որսում, սրանք՝ քամին:
Reply
Leave a comment