Իմ փոքրիկ անուշիկ Լիլիթ)
Մի ժամ է արդեն, նստել եմ ու փորձում եմ ընտրել այն բառերն ու մաղթանքները, որոնք կուզեի ասել քեզ: Ու չի ստացվում:
Քեզ պես մարդիկ աշխարհում քիչ կան: Որոնք ծնվում են արդեն հասուն հոգով ու լայն սրտով: Որոնց պետք չէ դաստիարակել, սովորեցնել և ուղղություն տալ: Նրանք գալիս են այս մոլորակ ու արդեն պատրաստ են օգնել այս ոչ ու փուչ աշխարհին, շտկել ծուռ կողմերը, բռնել նեղվածի ձեռքը, շոյել մոլորված բալիկի գլուխը: Նրանք խոսում են, ու դու շշմում ես, ախար այսքա՞ն իմաստություն և հասունություն այս փոքրիկ աղջնակի մեջ: Ինչպե՞ս:
Ես այնքան ուրախ եմ, որ ծանոթացա քեզ հետ: Այնքան հպարտ եմ, որ ճանաչում եմ քեզ: Այնքան հանգիստ եմ այս երկրի համար, քանի որ երկիրը քեզ պես փոքրիկ ու հաստատուն սյուներ ունի:
Եվ ի սրտե՝ երջանիկ եղիր: Ուրախ ու կարկաչուն լեռնային գետակի պես: Ոտքերիդ տակ էլ թող միայն մանուշակներ ու շուշաններ բացվեն: Իսկ երկինքդ լինի անապմ ու ծով կապույտ:
Եվ ես մի փոքր խորամանկության եմ դիմել, Լիլ ջան: Ռեմբրանդտի դրամատիկ նկարներն ու Գոյայի մռայլ պատկերները քեզ չէին սազում: "Գոյա, Գոյա, որտե՞ղ են լուսավոր կտավներդ", - բարկացա ես: Ու գտա)
Իսպանուհի կանանց այս աստղաբույլը քեզ համար)
Բոլոր կտավների հեղինակը Ֆրանսիսկո Գոյան է:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Ֆրանսիսկո Գոյա Франсиско Гойя
- "Կժով աղջիկը" "Девушка с кувшином"
- "Ֆրանսիսկա Սաբասա Գարսիայի դիմանկարը" "Портрет Франсиски Сабаса Гарсия"
- "Դոնյա Իզաբել դե Պորսել" "Донья Изабель де Порсель"
- "Անտոնիայի դիմանկարը" "Портрет Антонии"
- "Գրավաճառի կինը" "Жена продавца книг"
- "Հովհարով տիկինը" Дама с веером"
- "Գարուն" "Весна"
- "Կինը Բորդոյից" "Женщина из Бордо"
- "Մախաները պատշգամբում" Махи на балконе"
- "Մախան և կավատուհին պատշգամբում" "Маха и сводня на балконе"
- "Քնած կինը" "Спящая женщина"
- “Դերասանուհի Անտոնիա Զարատեի դիմանկարը” “Портрет актрисы Антонии Зарате”
- “Մարկիզա Սանտա Կրուզի դիմանկարը” “Портрет маркизы Санта-Круз”
- “Հովհարը” “Зонтик”