Нутро нашого міста
Уж давно якысо з’явила ся звычка блукати в містах двориками, глядаючы того, што не буде зазначено в жадным путівникови. Як от гавраны ци журавы з павами на задвірках Кийова, альбо гевсы мальвы ци пошарпаны руіны.
Мы зме взяли карту з єдной з екскурсий Захопливого Кийова по двориках міста - маршрут ся зачынат около пляцу, стыдливо называного Львівскым, а иде без подвірка, малы уличкы, Ботанічный сад до пл. Льва Толстого. Нажаль, з Тарасівской до Володимирской мали зме ити по Саксаганского, кєд же потрібный двір был закрытий - будинок на реставрациі. Але и так было доста, на што позерати.
Найкумедніше одчутя, кєд выходиш на улицю, яку добрі знаш. Перше звіданя - де-с ты тераз? По хвилі зачынаш ся орієнтувати, де-с трафил. Нібы єс тутай перше, бо на вшытко смотриш з инчого ракурсу. Од дитинства знайоме місто набыват новых барв.
Мы зме взяли карту з єдной з екскурсий Захопливого Кийова по двориках міста - маршрут ся зачынат около пляцу, стыдливо называного Львівскым, а иде без подвірка, малы уличкы, Ботанічный сад до пл. Льва Толстого. Нажаль, з Тарасівской до Володимирской мали зме ити по Саксаганского, кєд же потрібный двір был закрытий - будинок на реставрациі. Але и так было доста, на што позерати.
Найкумедніше одчутя, кєд выходиш на улицю, яку добрі знаш. Перше звіданя - де-с ты тераз? По хвилі зачынаш ся орієнтувати, де-с трафил. Нібы єс тутай перше, бо на вшытко смотриш з инчого ракурсу. Од дитинства знайоме місто набыват новых барв.