Jul 08, 2005 16:14
Hm... Mijn leven viel uitelkaar en is dan direct weer inelkaar gezet door iemand bij naam van Huang Xue Lin. Ik werd bedrogen door Liu Li en voor een halve week had mijn leven weinig zin. Toen belde Xue Lin mij tijdens een verjaardagsfeest bij Qing Baba's huis. Ze kreeg mijn nummer van ons werk. Zij is ook een Engels leraar. Sinds die nacht spreek ik haar iedere dag en zij is een engel. Haar glimlach verlicht alles en iedereen die het in kontact mee komt. En ik hoor daarbij.
Sinds sevenentwintig Juni ben ik anders. Ik was bang dat mijn gevoelens niet echt zouden zijn en dat ik weer bedrogen zou worden, maar zij is echt een engel. Als ik haar stem hoor dan is niets anders belangrijk. Ze gaf mij een schilderij die ze zelf geverfd had - prachtig. Ze zegt elke dag dankuwel naar mij dat ik dingen met en voor haar doe, maar het is mijn plezier en zij heeft het verdiend.
Ik denk echt dat zij geen kwade gedachte kan hebben. Ze vraagt nooit voor niets. Ik beng bang om haar te vertellen hoe ik me de laatste tijd voel. Ik dacht dat ik nu meer zeker was, maar ik vrees dat ik haar zal verliezen. Ik vrees het echt. Ik vrees het meer dan sterven. Ik weet dat ik sinds ik in China ben al een paar keer heb gezegd dat ik verliefd was, maar telkens had ik het verkeerd. Ik had geen ervaring en door pijn en moeilijkheden is het nu duidelijk dat dit het is. DIT MOET HET ZIJN. IK BEN VERLIEFD!!!
Xue Lin komt van een klein minderheid dorpje een paar uur van Guilin. Ze ziet er ook anders uit. Ze is een schone dame. Iets ouder dan mij en lang - zo vriendelijk... Ze is zeer eenvoudig en... tja... Ik weet niet hoe het te zeggen. Ik ga alles in mijn kacht doen om haar mijn vrouw te maken. Als ik het niet haal dan zal ik rond gaan trekken en een aantal jaar wachten voordat ik het weer probeer.
Een week geleden reden we 's avonds met mijn scooter rond het platteland en keken samen naar de sterren. Toen stopte we bij een klein bruggetje en luisterde naar wat muziek die ze op haar MPSan (San = drie in Chinees) had. Ik kan die nacht niet vergeten. Ik wil die nacht niet vergeten. Ik wou dat ik alle nachten zo kon hebben - met haar. Bij elkaar... Zij bedankt mij nog steeds voor die mooie nacht en ik denk dat zij het zelfde voelt als mij. Ik heb een kans. Ik zal haar nog vaak zien. Ze werkt met mij. ;)
-----------------------------------------------------------------------------------
Hm... My life fell apart and then was put together again straight away by someone with the name of Huang Xue Lin. I was betrayed by Liu Li and for half a week mij life had little meaning. That's when Xue Lin called me during a birthday party at Qing Baba's house. She got my number from our work. She is also an English teacher. Since that night I talk with her every day and she is an angel. Her smile illuminates everything and everyone that she comes into contact with. And that includes me.
Since the twentyseventh of June I am different. I was afraid that my feelings would not be real and that I'd be betrayed again, but she really is an angel. When I hear her voice nothing else is important. She gave me a painting that she made herself - beautiful. Everyday she tells me thank you for all the things I do with and for her, but it is my pleasure and she deserves it all.
I truly believe that she cannot have a bad thought in her mind. She never asks for anything. I am afraid to tell her how I feel the last while. I thought that I was more confident now, but I fear that I will lose her. I really fear it. I fear it more than death. I know that since I have been in China I have said that I was in love a few times, but everytime I was wrong. I had no experience and through pain and difficulties it is now finally clear that this is it. THIS HAS TO BE IT. I AM IN LOVE!!!
Xue Lin comes from a small minority village a few hours from Guilin. She also looks different. She is a beautiful young lady. A little older than me and tall - so friendly... She is simple and... tja... I don't know how to explain my feelings for her. I will do everything in my power to make her my wife. If I fail then I will wander around aimlessly and wait several years before attempting anything again.
A week ago we rode around the countryside on my scooter at night and looked at the stars together. Then we stopped by a small bridge and listened to some music that she had on her MPSan (San = three). I cannot forget that night. I don't want to forget that night. I wish all my nights were like that one - with her. Together... She still keeps thanking me for that wonderful night and I think she feels the same as I do. I have a chance. I bet I'll see her a lot. She works with me. ;)