На тры мовы/Трьома мовами/На трех языках
Originally posted by ahromenka at На тры мовы/Трьома мовами/На трех языках
Жыву ва “ўмоўна рускамоўным Чарнігаве”. Чаму “ўмоўна”. Носьбітаў класічнай расейскай мовы тут практычна няма. Адсоткаў 70 размаўляе ўкраінска-расейскім “суржыкам”, адсоткаў 30 - беларуска-расейскай “трасянкай”. Хаця нават у Чарнігаве можна знайсці старых, якія дагэтуль беларусаў называюць “ліцьвінамі”, і гавораць практычна чысценька беларускай…
Я сам - беларус, і родная мова мая, адпаведна, беларуская. Я пішу той мовай прозу, выдаю гэтай мовай кніжкі, лістуюся беларускай з сябрамі і кумаўямі, роднай мовай я сню і мрою, і нават цыдулкі ў краму “што купіць” - пішу выключна беларускай. Моя дружина - українка, рідна мова українська, яку дуже вона полюбляє, але говорить переважно російською. Моя теща украинка, но воспитанная во времена СССР, и говорит в основном по-русски, но с заметным вкраплением украинизмов и даже белорусизмов. Са сваёй дачкой я размаўляю выключна беларускай. С женой иногда по-русски, іншым разам беларускій, інколи - українською. Взагалі, українську мову почав вивчати майже в 40 років, тому що я не москаль.
Але. Єдина державна мова України - це українська, і це правильно. Астатнія мовы - “побытавага ўжытку”. Гэта як з грашыма: вы можаце трымаць у хаце даляры, еўра, фунты, форынты, злотыя і рупіі. Ніхто за гэта ў турму не выправіць. Аднак у краму без грыўняў лепш не хадзіць.
А теперь, пожалуйста, расскажите, зачем нам тут какие-то московские лингвисты на танках, которые будут защищать тот языковой уклад, против которого никто в целой Сиверщине никогда не протестовал?