Неверагодныя апошнія дні і вечары. Я гуляла і ездзіла ў восень і казку. Абсалютна незразумела,як можна было не даязджаць туды ўсе гэтыя пяць год, магчыма, усяму свой час) І ўчоры казачны вечар з гарбатай на адчыненай тэрасе ў пледах, сядзець і слухаць як падае лісце і глядзець як варушацца кроны дрэваў на ветры ў сіневатым святле. Чароўна Казімеж Дольны, чароўныя Бартломейовіцэ, чароўная Маша і восеньскія халмы,засыпаныя каляровым лісцем...