Ці ёсць супярэчлівасць візіі гісторыі ВКЛ праблемай?
"4 мая ў Мінску адбылася публічная дыскусія «Ці ёсць супярэчлівасць беларускай і літоўскай візіі гісторыі ВКЛ навуковай і палітычнай праблемай?»...
«Вось з аднаго боку былі беларусы - з культурай, гарадамі і ўсім такім, а літоўцы мелі мілітарную моц, і вось гэтае яднанне адбывалася мірна. Гэта значыць інтэрас: у літоўцаў энергія, але культуры няма, яны бегаюць там з палкамі, усіх б’юць, але ў галаве там, значыць, нічога; а беларусы сядзяць цывілізавана у гальштуках. І абодва народа знаходзяць адзін у адным партнёра.
Мо, канечне, я тут утрырую, але сутнасць размовы такая. Для літоўцаў гэта смешна гучыць. Пра гэта, дарэчы, ні адзін літоўскі гісторык не пісаў. Як гэта можа быць: прыбягае ён з палкай і кажа, маўляў, забяру тваю культуру, мову і будзем сябраваць. Малаімаверна, што ўсё было так мірна. Там павінны быць канфлікты, і яны, безумоўна, былі. Таму перыяд Сярэднявечча і ўтварэння ВКЛ трэба пераглядаць і паглыбляцца, каб не было гэтага ідэалізму.
Канечне, было так, што нашая эліта асімілявалася ў бок беларусаў з самага пачатку, і пасля, у XVI стагоддзі пачалася асіміляцыя эліты ў бок польскай культуры, мы гублялі эліту, гэта самы вялікі мінус, прызнаваць гэта дыскамфортна»...
ВКЛ не было этнічнай дзяржавай. У Сярэднявеччы дзяржавы не будаваліся па этнічным прынцыпе. Кіраўнікі ВКЛ, паны-рада, тыя людзі, якія прымалі рашэнні, не імкнуліся працаваць на сучасны літоўскі народ альбо на сучасны беларускі».
Паўстае пытанне: а як аб’ектыўна 500 гадоў існавання ВКЛ паўплывалі на сучасныя народы? «Справа ў тым, што і той, і той народ прыйшлі ў найноўшы час т.зв. сялянскімі народамі. Сацыяльная эліта была альбо паланізаваная (нашчадкі змагаліся ў войсках Пілсудскага), альбо русіфікаваная. І новая нацыя будавалася на сялянскай аснове традыцыйнай культуры»..."
Чытаць цалкам: http://nn.by/?c=ar&i=109269