Բաց նամակ հայ երիտասարդությանը

[lernci]

Իմ հարազատ եղբայր: Իմ հարազատ քույր:
Ահա դու կարդում ես քո պես մի երիտասարդի սրտի խոսքը, մի ահազանգ, որը սրտի մեծ կսկիծով դուրս է հորդում, մի ցավ, որը պարուրել է այսօր շատերին:
Մեր աչքերի առջև հազարավոր երիտասարդներ ձուլվում են մի մթության, որը չունի գույն, որը չունի ձայն, որը չունի միտք, չունի անցյալ, չունի ապագա, բայց խոշոր է եւ գայթակղիչ:
Վիթխարի

Comments

[arman666]

Արթուր ջան, քո նմանները աստիճանաբար կազմում են ակտիվների փոքրամասնությունը: Մնացյալներին պարտադրելու եք ՁԵՐ պատկերացումը: Վախիլ մի, ավանդական պատկերացումը հաղթելու է:

[lernci]

Այլ տարբերակ հնարավոր էլ չի:

[areyon]

Լաւ է գրւած, սրտանց, բայց՝ անկեղծ ասած, հստակ չհասկացա, թէ ո՞ր մթութեան մասին է խոսքը: Ենթատեքստից կռահեցի, որ խոսքը, երեւի, կոսմոպոլիտիզմի ու աւտարամոլութեան մասին է: Կամ էլ, գուցէ, իրապաշտութեան, փողամեռութեան (այլ հարմար բառ չեմ գտմում): Դէ բայց քանզի մեր այժմեան երիտասարդութեան համար է գրւած, իմաստ կունենար, որ նրանց համար աւելի ընկալելի եւ հասկանալի լեզուաւ գրւեր:

Թեեւ, կրկնում եմ, հայոց արիաց տաղը զգացնել է տալիս Ձեր նամակում:

[lernci]

Շնորհակալ եմ:
Ամէն արատավոր երեւոյթի մասին է խօսքը, որն արմատախիլ է անում շատերին:

[elen_glendolen]

Ցավոք, գլոբալիզացիայի դեմ պայքարելն անիմաստ է: Կամ էլ պետք է Հյուսիսային Կորեայի պես` արտաքին աշխարհից կտրված, ապրենք:

[lernci]

Թո՞ւյլ տալ, հանդուրժե՞լ: Սա կնշանակի համակերպվել դանդաղ մահին: Մա՛հ, որով աշխարհի գրքում կթերթեն վերջին էջը մի պատմության, որի հարատևման համար իրենց կյանքն են նվիրաբերել հազարավոր մեր նման երիտասարդներ: Նրանք չէ՞ին ուզում ապրել: Մեր պես երիտասա՞րդ չէին: Չունեի՞ն փափագներ:
․․․Բայց ընտրեցին ա՛յլ ճանապարհ:
Իսկ մենք պարզապես պիտի նաենք նրանց ու ամաչենք, երբ տկարանում ենք:

[elen_glendolen]

Դե ուրեմն եկեք Հյուսիսային Կորեայի պես ապրենք! Առանց ինտերնետի ու խոսքի ազատության)))

[lernci]

Չէ: Արի մտածենք, այլ տարբերակներ էլ կը լինի: :)