3 dagen dwaasheid
Stond ik vanochtend om acht uur opeens, nog half in m'n REM-slaap, ongedoucht en zonder make-up in de Bijenkorf.
Even ter informatie: ik heb aan bijna niets zo'n hekel als aan de Drie Dwaze Dagen. En ja, ik ben toch echt een vrouw.
Toch leek het Yara, Fay en mij een grappig idee om eens de echte hysterie bij de opening mee te maken. En hysterie it was.
Bij aankomst stond iedereen al taart te vreten voor de ingang (waarvan werd geclaimd dat het champagnetaart was, maar die toch verdacht veel naar citroen smaakte) en eenmaal binnen werd ik constant overal van de ene naar de andere kant gebeukt door vrouwen die al gillend (okniet..) een sprintje trokken van de ene naar de andere aanbieding, om vervolgens door te rennen naar de kassa en daarna meteen door naar de balie waar je op vertoon van je bon een cadeautje kreeg.
Ik kocht niks. Ik had nog gehoopt dat ik nog een enkele BN'ner zou kunnen spotten, maar Robert Shumacher was 'm klaarblijkelijk al gepeert, Gordon kwam pas om half 5 en van Connie Breukhoven is dit jaar helemaal geen sprake. Jammer de bammer.
Na een uur waren we het alweer zo zat de we lekker weer naar huis zijn gegaan. Ik zal het nooit leren. No more Drie Dwaze Dagen for me!!
Even ter informatie: ik heb aan bijna niets zo'n hekel als aan de Drie Dwaze Dagen. En ja, ik ben toch echt een vrouw.
Toch leek het Yara, Fay en mij een grappig idee om eens de echte hysterie bij de opening mee te maken. En hysterie it was.
Bij aankomst stond iedereen al taart te vreten voor de ingang (waarvan werd geclaimd dat het champagnetaart was, maar die toch verdacht veel naar citroen smaakte) en eenmaal binnen werd ik constant overal van de ene naar de andere kant gebeukt door vrouwen die al gillend (okniet..) een sprintje trokken van de ene naar de andere aanbieding, om vervolgens door te rennen naar de kassa en daarna meteen door naar de balie waar je op vertoon van je bon een cadeautje kreeg.
Ik kocht niks. Ik had nog gehoopt dat ik nog een enkele BN'ner zou kunnen spotten, maar Robert Shumacher was 'm klaarblijkelijk al gepeert, Gordon kwam pas om half 5 en van Connie Breukhoven is dit jaar helemaal geen sprake. Jammer de bammer.
Na een uur waren we het alweer zo zat de we lekker weer naar huis zijn gegaan. Ik zal het nooit leren. No more Drie Dwaze Dagen for me!!