Beloftes
Het is meestal een slecht idee om te denken aan vroegere vriendjes, scharrels, flirts en andere verliefdheden. Helaas heb ik hier de afgelopen dagen nogal last van.
Ik weet niet hoe het komt, maar de laatste twee dagen floepen er uit het niets ineens herinneringen aan jongens waar ik ooit een enorme crush op had, mijn hoofd in. Hoewel veel van die herinneringen best mooi en fijn zijn, zit er toch altijd een bitter randje omheen. Geen van die verliefdheden bleef namelijk ook echt iets moois, of is op een fijne manier afgesloten achteraf voelde ik me (letterlijk en ook wel eens figuurlijk) enorm genaaid na afloop.
Dit klinkt natuurlijk wel heel verbittert, (het is echt niet zo alsof ik dagelijks achtervolgd en getergd word door nare herinneringen en alle mannen haat) (integendeel: ik hou nog steeds van mannen en ben nog steeds superverliefd op mijn liefje), maar ik werd me er vanmiddag ineens van bewust, dat ik van al die goede vriendschappen die mij beloofd zijn in mijn dagelijkse leven toch bewonderenswaardig weinig terug zie.
En dat vind ik best jammer.
Natuurlijk weet ik ook wel dat zo'n belofte werd gemaakt om de situatie wat minder hard te laten zijn, om mij nog niet compleet gedesillusioneerd en met een gebroken hart achter te laten, maar ik zou het soms best leuk vinden om weer eens contact te hebben met sommigen.
Gewoon om te horen hoe het met ze gaat, wat ze nu bezig houdt in het leven, hoe ze terugkijken op vroeger, of ze nog dezelfde hobby's hebben, whatever.
En dat we elkaar dan vooral geen beloftes meer maken.
Dat lijkt me fijn.
En mag dan ook het onzichtbaar maken van je profiel/krabbels voor niet-vrienden op hyves dan ook verboden worden?! Nou kan ik bij niemand meer stiekem meelezen en foto's kijken... (geef toe, dat is toch juist het leukste aan het hele hyves-ding)
Ik weet niet hoe het komt, maar de laatste twee dagen floepen er uit het niets ineens herinneringen aan jongens waar ik ooit een enorme crush op had, mijn hoofd in. Hoewel veel van die herinneringen best mooi en fijn zijn, zit er toch altijd een bitter randje omheen. Geen van die verliefdheden bleef namelijk ook echt iets moois, of is op een fijne manier afgesloten achteraf voelde ik me (letterlijk en ook wel eens figuurlijk) enorm genaaid na afloop.
Dit klinkt natuurlijk wel heel verbittert, (het is echt niet zo alsof ik dagelijks achtervolgd en getergd word door nare herinneringen en alle mannen haat) (integendeel: ik hou nog steeds van mannen en ben nog steeds superverliefd op mijn liefje), maar ik werd me er vanmiddag ineens van bewust, dat ik van al die goede vriendschappen die mij beloofd zijn in mijn dagelijkse leven toch bewonderenswaardig weinig terug zie.
En dat vind ik best jammer.
Natuurlijk weet ik ook wel dat zo'n belofte werd gemaakt om de situatie wat minder hard te laten zijn, om mij nog niet compleet gedesillusioneerd en met een gebroken hart achter te laten, maar ik zou het soms best leuk vinden om weer eens contact te hebben met sommigen.
Gewoon om te horen hoe het met ze gaat, wat ze nu bezig houdt in het leven, hoe ze terugkijken op vroeger, of ze nog dezelfde hobby's hebben, whatever.
En dat we elkaar dan vooral geen beloftes meer maken.
Dat lijkt me fijn.
En mag dan ook het onzichtbaar maken van je profiel/krabbels voor niet-vrienden op hyves dan ook verboden worden?! Nou kan ik bij niemand meer stiekem meelezen en foto's kijken... (geef toe, dat is toch juist het leukste aan het hele hyves-ding)