մեր բաժին երկինքը...

[lady_dilemma]

Մի օր անտառում լուր տարածվեց, որ երկինքը ուր որ է փուլ է գալու: Բոլոր կենդանիները խուճափից սկսեցին վազել ու փախչել տարբեր ուղղություններով: Վազքի ժամանակ կենդանիներից մեկը նկատեց մի փոքրիկ ճուտիկի, ով պառկել էր գետնին` ոտքերը դեպի վեր ուղղած և ասաց նրան.
- Ճուտիկ,  երկինքը փուլ է գալիս, վե՛ր կաց վազիր, ինչո՞ւ ես պառկել ոտքերդ դեպի վեր: 
- Երկինքն եմ

Comments

[1_4all]

Լավն Էրրրրրր:ՃՃՃ
Ապեեեեեեեես:Ճ

[lady_dilemma]

Խնդրեմ, Վին ջան:)

[lernci]

Իմաստուն ճնճղուկը

Մի օր արծիւն ու ցին, բազեն
Տեսան` պառկել մեջքի վրայ
Ճնճղուկը վեր է պարզել
Երկնքի դէմ ոտքերն իրա:

-Ի՞նչ օրի ես, վա՜յ սիրելիս:
Բայց ճնճղուկն արծվին ասաց.
-Տես` երկինքը փուլ է գալիս`
Վեր եմ բռնում, որ չընկնի ցած.
Չընկնի, որ մենք
Տակը չընկնենք...

Եւ ծիծաղեց արծիւն ահեղ
Եւ հարցրեց մոտիկ գալով.
-Մի՞թէ կարող ես վեր պահել
Քո այդ փոքրիկ տոտիկներով:

Բայց ճնճղուկն այսպէս ասաց.
-Ամէն մի մարդ թէ իր չափով
Գա` ինձ օգնի, վկայ աստուած,
Ետ կը մղենք լեռն էլ ափով,
Ծով ու սարեր,
Լեռնապարեր:
Թէ չէ ինչպէս ապրենք դարեր:

Հովհաննես Շիրազ

[lady_dilemma]

Շնորհակալություն, Արտուր ջան:)
Չէի կարդացել մինչ այս:

[lernci]

Խնդրեմ: :)

[lady_dilemma]

:)

[lady_dilemma]

փոփոխություններն էլ կարելի է սկսել ինքներս մեզանում անելուց և մանրունքներից:)

[anushanahit]

Լավն էր:

[lady_dilemma]

:)

[elen_glendolen]

Տենց ա էլի, որ մենք ամենքս մեր բաժին երկինքը պահենք, անենք այն ինչ մեզնից է գալիս... բայց դա ուտոպիա է((

[lady_dilemma]

մեր բաժին երկինքն ավելի ծանր չէ, քան մենք կարող ենք պահել...

[elen_glendolen]

Դե եթե մենակ մեկը պահի, իհարկե ծանր կլինի))