(no subject)
Kun miro mi konstatis, ke en la reto ne troveblas la Dombaja valso.
Kiel unu el la tradukintoj mi publikigas nian tradukon
Dombaja valso
Aŭtoro: Jurij VIZBOR
Tradukis: feniksanoj (en 1980aj)
Skioj ripozas ĉe forn’,
sun’ malaperas trans mont’,
mart’ aduaŭas de for’,
regas jam hejm’ en estont’.
Venas la ĉiutagec’,
ree adiaŭ, montar’,
gardos vin por eternec’
koroj de la turistar’.
Triste disiĝas de ni
monto fiera Ercog’.
Restu ĝi por la anim’
ĉiam fidinda apog’.
Pasis la voja feliĉ’…
Brilu esper’ en malgaj’!
Neĝa flagar’ de disiĝ’
pendas sur olda Dombaj’.
Kial vi staras sur pad’,
kial ne iras vi plu?
Estas finenda la kant’,
estas venkenda enu’.
Trajnoj nin vokas el val’,
ekas la stela brilad’,
bruas lavangoj dum fal’,
vere finiĝas jam mart’.