Het is zo ver
Tristan krijgt tandjes. Hij is al een paar dagen niet te genieten. Vanmorgen zag ik 2 mooie witte streepjes in zijn onderkaakje. Ik had al druppeltjes in huis om de pijn te verzachten. Die heb ik er een uur geleden opgesmeerd, en meneer ligt dus al een uur te pitten. Normaal slaapt hij best lang maar de afgelopen paar dagen mocht ik blij zijn als hij een half uurtje sliep. Nu kan ikmooi even internetten, eten en mijn bureau opruimen. Vooral dat laatste was erg hard nodig.
