güneşli bir o kadar yalnız ve daha çok mutlu bir cumartesi günü
günüm yada sabahım 5 te başladı. bu gun teyzemleri yolculadım. artık evin tek sahibi benim. bu beni mutlu etti mi? hayır. ünkü ben teyzemlerle yaşamayı sevdim. yıllardır süren yalnız ev yaşamıma teyzem ve eniştem renk katmıştı.sadece 5 ay birlikte yaşadık ama gerçekten çok eğlenceliydi.şimdi kasıma kadar evde yalnızım yine.
günüm erken başladı ama 5te değil tabi ki. yattım gidişlerinin ardından. uyudum bir süre daha. kalktığımda gerçekten güneş içimi ısıttı. evin sessisliğinde kalktım kahvaltı yaptım yumurtalı falan. yogaya gitmek gelmedi içimden. yoga da geçiremezdim bu güzel günü.
neyse biraz daha evde vakit geçirdim sonra vurdum kendimi yollara. yapmam gerekenleri yapıp bir arakdaşımla buluşucaktık konuştuk ama başarılı olmadık. bir sürü kişiyi aradım ya işi vardı ya işteydi ya da sevgilisiyleydi. bu beni yıldırdı mı hayır tabi ki de.
tabanlara kuvvet istiklale gittim. bir aşağıya bir yukarıya yürüdüm durdum. yürüdüm yürüdüm. hava güzeldi güneşliydi bir o kadar da yalnızdım ama mutluydum. her şeye inat mutluyum.
yoldayken yürürken bir arkadaşım aradı? konuşmanın sonuna doğru bgendiğim çocuğu sordu sanırım kız arkadaşı var dedim. üzüldü sesi kesildi bişicik diyemedi. ben de üzülmemesini söyledim ama bana mısın demedi. üzülüyor olmasına üzüldüm. aslında kendimemi üzülmem gerekiyor yada üzüntüm aslında zaten kendimemi bilemedim.iyiyim ben dedim. iyiyim? iyi miyim gerçekten de? ya iyiyim işte yaw.uzatmamak düşünmemek gerek böyle şeyleri dedim ona da kendime de.
4 senelik yalnızlığımı düşünmek bana ne getirebilir ki?
ben 4 sene boyunca iyi değildim bir ilişkiye de hazır değildim. ne yaşarsam yaşayayım elime yüzüme bulaştıracaktım bunu biliyorum. şimdi iyiyim hazırım ama hazır olur olmaz illa da biri çıkacak diye birşey yok ki. ay hayatımda illa da biri olacak diye de birşey yok. ben iyiyim arkadaşım. just relax. ha evet biri olsa daha iyi olacağımı biliyorum ama yok diye de kendimi yerden yere vuramam. vurmam da.
neyse ordan oraya yürüdükçe sonunda eve yaklaşmaya başladım. çiçekçide turuncu nergisler aldım yolumun üzerinde markete girdim yiyecek bişiler aldım. evime geldim.
güzel bir yemek hazırladım salatayla balıkla. turuncu çiçeklerimi de tam masamın ortasına koydum. onlara baktıkça yalnızlığımı unuttum turuncu nergislerim ve ben güzel bir yemek yedik.
şimdi kahvemi hazırlıyacağım yine yalnızım ama mutluyum. yalnızlığımın tadını çıkarıcam.mutlu yalnızlığımın.
günüm erken başladı ama 5te değil tabi ki. yattım gidişlerinin ardından. uyudum bir süre daha. kalktığımda gerçekten güneş içimi ısıttı. evin sessisliğinde kalktım kahvaltı yaptım yumurtalı falan. yogaya gitmek gelmedi içimden. yoga da geçiremezdim bu güzel günü.
neyse biraz daha evde vakit geçirdim sonra vurdum kendimi yollara. yapmam gerekenleri yapıp bir arakdaşımla buluşucaktık konuştuk ama başarılı olmadık. bir sürü kişiyi aradım ya işi vardı ya işteydi ya da sevgilisiyleydi. bu beni yıldırdı mı hayır tabi ki de.
tabanlara kuvvet istiklale gittim. bir aşağıya bir yukarıya yürüdüm durdum. yürüdüm yürüdüm. hava güzeldi güneşliydi bir o kadar da yalnızdım ama mutluydum. her şeye inat mutluyum.
yoldayken yürürken bir arkadaşım aradı? konuşmanın sonuna doğru bgendiğim çocuğu sordu sanırım kız arkadaşı var dedim. üzüldü sesi kesildi bişicik diyemedi. ben de üzülmemesini söyledim ama bana mısın demedi. üzülüyor olmasına üzüldüm. aslında kendimemi üzülmem gerekiyor yada üzüntüm aslında zaten kendimemi bilemedim.iyiyim ben dedim. iyiyim? iyi miyim gerçekten de? ya iyiyim işte yaw.uzatmamak düşünmemek gerek böyle şeyleri dedim ona da kendime de.
4 senelik yalnızlığımı düşünmek bana ne getirebilir ki?
ben 4 sene boyunca iyi değildim bir ilişkiye de hazır değildim. ne yaşarsam yaşayayım elime yüzüme bulaştıracaktım bunu biliyorum. şimdi iyiyim hazırım ama hazır olur olmaz illa da biri çıkacak diye birşey yok ki. ay hayatımda illa da biri olacak diye de birşey yok. ben iyiyim arkadaşım. just relax. ha evet biri olsa daha iyi olacağımı biliyorum ama yok diye de kendimi yerden yere vuramam. vurmam da.
neyse ordan oraya yürüdükçe sonunda eve yaklaşmaya başladım. çiçekçide turuncu nergisler aldım yolumun üzerinde markete girdim yiyecek bişiler aldım. evime geldim.
güzel bir yemek hazırladım salatayla balıkla. turuncu çiçeklerimi de tam masamın ortasına koydum. onlara baktıkça yalnızlığımı unuttum turuncu nergislerim ve ben güzel bir yemek yedik.
şimdi kahvemi hazırlıyacağım yine yalnızım ama mutluyum. yalnızlığımın tadını çıkarıcam.mutlu yalnızlığımın.